Ergens bijhoren.

De bedoeling was om te beschrijven hoe belangrijk het gevonden wordt dat we van elkaar weten waar we bij horen...

Interessant onderwerp dacht ik zo.

Want ergens bij horen of willen horen is vaak ook de grote boosdoener als het gaat om oorlogen of gewoon, simpel menselijke conflicten.

Ik had al reeds een heel stuk getypt, totdat ik merkte....dat ik eigenlijk nergens bij hoor!

Als iemand zou vragen; wie of wat ben je en waar hoor jij nou eigenlijk bij?

Dan zou ik niets anders kunnen zeggen dan;

Ik ben gewoon "ik" en ik hoor bij "mij".....

Het is natuurlijk verleidelijk om mijzelf te gaan verkopen als zijnde mijn verleden....

Maar zelfs in dat verleden toen ik nog overal min of meer bijhoorde, vond ik nooit dat ik dat was.

Tussen al die etiketten voelde ik mij eigenlijk naakt.

In de stilte van "hetzelf" hoor en hoorde ik nergens bij, alleen bij mezelf.

 

Hoe ik zo bij dit onderwerp kom?

Door diep naar binnen te kijken, dit keer middels het soort schrijven dat ik naar "buiten" toe doe.

Weblog bekijkend, dus a.h.w. mezelf als buitenstaander aanschouwen, kwam ik tot het idee van mannenonderwerpen en vrouwen onderwerpen.....

Zelfs daarin kreeg ik even het gevoel; Krijg nou wat!

Ik hoor werkelijk nergens bij.

( van pure schrik krijg ik ontzettend de behoefte daar allerlei banale grapjes over te maken, maar ik doe het lekker niet!!!)