Hij heeft deze foto uitgekozen, waarom weet ik ook niet hoor! |
Elke dag spreek ik hem wel, eigenlijk gaat er geen dag voorbij.
Laatst zei hij tegen mij;
"Het is net alsof "God" in mij slaapt.
Ik voel het kloppen van zijn hart en ervaar zijn ademhaling in mij.
Door zijn dromen die Hij in mij droomt, het kloppen van Zijn hart en de Ademhaling in mij, weet ik dat Hij er is. Anders zou ik nog gaan twijfelen...
Maar zelf ben ik nu even genoodzaakt te leven vanuit wat Hij me ooit heeft geleerd en laten zien.
Te leven vanuit de herinnering aan Zijn inspiratie".
Ik reageerde door te zeggen dat ik niet zoveel heb met het woord "God".
"Maakt niet uit", antwoordde hij; "Vervang het door het woord "Het" of welk woord je ook bij bezieling vindt passen, misschien begrijp je me dan...".
Ja, misschien begrijp ik je dan beter...en nu?
"Niks, heb gewoon maar geduld met me, met mij en mijn "Het", als Hij weer wakker in mij is, merk je het vanzelf wel".
En ik dacht, wat een apart figuur ben je toch. Je kan toch ook gewoon zeggen dat je op het moment even nergens zin in hebt, somber bent en het liefst met rust gelaten wilt worden?
Maar ik moet eerlijk bekennen, als hij het zo zou verwoorden zou ik meteen de neiging krijgen hem te willen helpen.
Wat zitten we toch raar in elkaar, wij mensen.
je donkere kant wil met rust gelaten worden, dat is dan maar het beste denk ik, laat gewoon een lichtje branden en dan wordt 'het' wel stilaan weer wakker
BeantwoordenVerwijderenMooi beschreven Walter.
BeantwoordenVerwijderen