Als je geweten had waar de toiletten waren, had je het niet in de broek hoeven doen. |
Is een "geweten" een losstaand gegeven?
Kun je er van uitgaan dat een geweten algemene natuurlijk aangeboren wegen bewandeld?
Daar waar mijn geweten zegt; zoiets doe je toch niet?, zegt het geweten van de ander; Wat niet weet wat niet deert..
Daar waar de ene denkt aan een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid, volgt de ander zijn of haar geweten via de weg van; Ieder dient zijn eigen verantwoordelijkheid te dragen.
Geweten, het lijkt als woordspeling een beetje op; Had ik het maar geweten dan had ik het anders aangepakt.
Zou het kunnen zijn dat je juist toen dat "geweten" even opzij had gezet?
Vanuit mijn geweten als "persoonlijk ding" doe ik vaak veel dingen niet, uit vrees de ander verdriet aan te doen, maar is dat terecht? Denken voor anderen werkt namelijk niet!
Langzamerhand wordt mijn geweten zelfstandiger, langzaam wordt het een soort weten.
Weten via het hart en niet enkel via het verstand!
Samen zijn ze sterk, hart en verstand...
Als die ene klootzak een geweten gehad had, had hij het kleine poesje van vier maanden klein niet dood geslagen!
BeantwoordenVerwijderenGeweten? het zegt me niets meer.....