Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









donderdag 23 augustus 2012

Dat ene stukje en Hij.



De laatste tijd gingen onze gesprekken eigenlijk alleen nog maar over dat 'manuscript', zeker nadat ik hem verteld had wat er bij mij gebeurd was tijdens het lezen van dat ene stukje, die ene 'aanvulling', net als de andere... anoniem.

Het stukje gaat als volgt; ( letterlijk overgenomen uit het manuscript )

> Toen ik hier kwam en de sfeer proefde werd ik blij. Het mogen lezen van dit manuscript voelde als een voorrecht. Vanuit mijn blijdschap ontstond al lezende een soort honger.
De oplossing zou hier in staan. Ik voelde het, ik wist het. Hoe meer ik las hoe hoger mijn verwachtingen.
In gedachte vulde ik reeds alles in. Totdat ik het door kreeg en mijn verwachtingen losliet. Ik vulde niks meer in en had geen vragen meer. Dit wat ik hier las was het.
Er kwam stilte in me en dit wat ik hier schrijf is mijn aanvulling. <

Meer schreef deze hij of zij niet..
"Wat bijzonder dat juist dat stukje ook de meeste indruk op jou maakt"...vertelde Hij me.
Ja, dat was zeker bijzonder, maar misschien ook niet, misschien lag dat wel in het verlengde van onze 'toevallige' ontmoeting. Hadden we elkaar dan toch 'herkend'? Was onze ontmoeting uit hetzelfde hout gesneden als zijn ontmoeting in de Provence?

Ik vertelde hem dat het stukje mij dagenlang had achtervolgd, ik had iets gelezen dat eigenlijk nergens over leek te gaan en het schudde mij wakker! Mijn 'touwtjes' werden vanwege dat simpele stukje zomaar doorgeknipt!
Het verbaasde Hem zelfs niet dat ik zo vrij was geweest het 'manuscript' aan te vullen met mijn eigen beleving. Handgeschreven...als aanvulling op een kopie. Ik liet er op mijn beurt weer 3 kopieën van maken en gaf Hem er een van.
Ons contact was ineens dramatisch veranderd door dit manuscript want een tijdje geleden had ik zoiets werkelijk niet in mijn hoofd gehaald en nu verwachte ik zelfs geen dubbelzinnige opmerking van hem.
Hij las mijn aanvulling en het enige wat Hij zei was;
"Een helder begin van je aanvulling over de touwtjes die zijn doorgeknipt, mooi hoor".
Geen idee of ik nog verder iets met de kopieën ga doen en toen ik aan Hem vroeg of ik iets geschonden had door zo brutaal te zijn dit op mijn manier over te nemen en in te vullen, keek Hij me aan en zei;
"Vrijheid van geest, vrijheid vanuit de Stilte van herkenning, daar gaat het allemaal om".

De cake was reeds half op, de fles kruidendrank helemaal ( hetgeen Hem natuurlijk niet verbaasde) en toen ik Hem vroeg wat daar nou eigenlijk allemaal inzat, vertelde Hij het volgende;
"Er waren daar allerlei spullen die je naar eigen inzicht en op gevoel mocht gebruiken. Zo was er een hele mand vol gedroogde kruiden. Kruiden zonder enig etiket of uitleg. De neus en de tastzin en je eventuele intuïtie waren je enige leidraad om ze te gebruiken. En zo geschiedde het...( gevolgd door zijn inmiddels bekende dubbelzinnige glimlach)
Ik heb het op gevoel toegepast in drank en cake en merkte zelf een bijzonder effect bij het proeven. Jij ook?"
Mijn hemel, ja ik ook.... dat kun je wel stellen. Ik heb Hem maar niet alles verteld....

In ieder geval sloten we deze samenkomst in grote tevredenheid af.
En ik...ik belandde weer redelijk aangeschoten op zijn bank.
Ach, als je toch eenmaal de naam hebt.
Toch kon Hij het die ochtend voordat ik weer vertrok niet na laten te zeggen;
"En wie gaat dat  ene touwtje nog los knippen bij je?"
Vanwege mijn lichte hoofdpijn wist ik meteen wat Hij bedoelde en mede dankzij die hoofdpijn kon ik mijn reactie daarop nog even uitstellen...'Sorry, ik heb nu barstende koppijn ( ik overdreef) als ik me beter voel, praten we daar wel eens over".
Volgende keer meer.
Of het manuscript nog ter sprake zal komen?
Ik weet het echt niet.

1 opmerking:

  1. Mooi stuk, boeiend over dat manuscript. :)))

    lieve zonnetjesgroet Kagib

    BeantwoordenVerwijderen