Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









maandag 20 augustus 2012

Hij...bakte cakes.

Tja, die dankbaarheidstas...
Een verhaal apart, zeker omdat ik zelf altijd erg slecht ben in het verzinnen van dat soort dingen.Zelfs met verjaardagen ben ik geneigd om...
Ach, dat is niet belangrijk, het gaat nu om de inhoud van die wonderlijk tas.
Als voorwerpen beschouwd;
Twee beeldjes, een donkerbruin/groene cake, een 'manuscript' en een flesje eigengemaakte drank!
Dus in feite gaat mijn schrijfsel nu niet echt over Hem maar over het wonderlijke turquoise dankbaarheids gebeuren.
Bij nader inzien gaat het dus eigenlijk tòch over hem want;
Ik zal het trachten uit te leggen.
De beeldjes worden 'voelies' genoemd en een ieder die zich daar toe geroepen voelt, mag er zo een maken.
Wat hij of zij er verder mee wil, is geheel vrij. De meesten laten ze achter en zetten ze in de 'geschenkenkast'.
Degene die vertrekt mag er iets aan toe voegen en er iets uit kiezen. Het blijkt geen 'must' te zijn.
( Hopenlijk ga ik je niet vervelen met dit verhaal, maar zelf vond ik dit de moeite van het vermelden waard!)


Ingewikkelder maken dan het reeds is zal mij best goed lukken dit keer, toch doe ik een poging het overzichtelijk te houden.
Zelf had 'Hij' een aantal cakes gebakken en 2 liter alcoholhoudende kruidendrank bereid.
"Oude liefde roest blijkbaar niet", had ik hem plagerig voor de voeten gegooid..Hij kon er smakelijk om lachen!


Voelie?..Tja.
De beeldjes had Hij uit de kast gehaald en daarbij speciaal aan mij gedacht.
Er moest toch iets uit de kast komen als het om mij ging. Hij knipoogde naar me en leek op een reactie te wachten.
Tot op heden begrijp ik zijn grap niet. Ging het over mijn drankgebruik of over iets anders? Ik durfde het niet te vragen...
"Wat is de bedoeling van die beeldjes eigenlijk", vroeg ik hem. Echt mooi vond ik ze namelijk niet.
'Gewoon een tijdje ernaar kijken, van alle kanten om ze daarna te gaan betasten.
Betasten? Ik hield het liever bij 'voelen'....
Het bevoelen van die beeldjes deed vreemde dingen met me, het varieerde van lachen tot huilen.
Oké, dan was ik er wel alleen mee en had meestal een gezonde borrel achter de kiezen.



Trouwens, ik heb zojuist een borrelglas van zijn brouwsel gedronken...en voel me raar. . Als ik er aan denk zal ik hem toch eens vragen wat er nou in zat!
Prettig raar, dat wel...ik lijk een stemmetje te horen dat zegt dat het bedtijd is.
Volgende keer verder over de rest van de kadoos.
( Mijn spellingstalent begint af te nemen..)

1 opmerking: