Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









vrijdag 24 augustus 2012

Hij...er wordt geconfronteerd!

...Zijn eerste glas wijn dronk Hij daar weer....
Ik geef toe, het bleef door mijn hoofd spoken en leidde me soms uit het hier en nu tijdens onze gesprekken.
Zijn eerste glas wijn dronk Hij daar weer..en waarom nu niet dan, gezellig samen met mij?
Was ik dat niet waard ofzo?
Toen ik mijzelf weer betrapte op het feit dat ik stiekem van zijn druivensap proefde om hem te betrappen, hield ik het niet langer en stelde de 'wijnvraag'.
Zomaar midden in een gesprek dat over heel andere dingen ging!

'Het moet me toch van het hart, waarom heb je je daar door hen laten verleiden tot het drinken van wijn?
Had je hun nog niet over je verslavingsverleden verteld dan!'
Zijn reactie was...verbazend en werd beloond/afgestaft met een spirituele anecdote. Tja, dat had ik weer!
"Hoe kom je daar nu ineens op man, zelf ben ik dat alweer totaal vergeten!"
Zijn verbaasde blik vergleed langzaam van grijns naar glimlach en van glimlach tot oprecht schatergelach.
"Beste vriend, er schiet mij gelijk een aardige anecdote te binnen over 2 monniken die de gelofte van kuisheid hadden afgelegd, ik ga je hem vertellen...ja schenk jezelf gerust nog maar wat bij hoor!"
( Soms was Hij gewoon even een cynische pestkop, gelukkig!)
"De monniken kwamen tijdens een voetreis bij een smalle ondiepe, doch redelijk gevaarlijk stromende rivier terecht.
Hun bestemming lag aan de overkant, gelijk die van een jonge vrouw die angstig naar het water staarde.
De ene monnik bood aan haar naar de overkant te dragen en tilde haar op de schouders.
Aan de overkant bedankte de jongedame hem met een kus op het voorhoofd.
De andere monnik steeg het schaamrood naar de kaken en zwijgend vervolgden zij hun weg.
Pas de volgende dag sprak de andere monnik hem aan;
'Was je vergeten dat je de belofte had aangegaan geen enkele vrouw aan te raken, op welke manier dan ook!' Hij was boos en verontwaardigd.
Het antwoord van de dragende monnik was;
'Broeder, ik ben het al lang weer vergeten  en deed niets anders dan mijn gevoelsmatige plicht. Jij echter sjouwt nog steeds met deze jonge vrouw rond!'

Eerst zag ik even niet wat dit met mijn wijnvraag te maken had, maar tijdens mijn zoveelste schaamrood tegenover hem, viel het kwartje...
"Je blijkt het belangrijk te vinden dus vertel ik het je".
Bijna had ik gelogen dat het me eigenlijk niet uitmaakte...
"Gevoelig voor verslaving zal ik waarschijnlijk blijven, maar daarin is niets zeker, toch ga ik daar beter van uit. Vrij van verslaving zijn betekent voor mij dat ik kan 'drinken' als het totaal spontaan bij me opkomt en de situatie het niet afdwingt. Dit was het geval bij deze ontmoeting met hen. Ik was totaal niet met 'drinken' bezig verder en het is gebleven bij dat ene, bijna symbolische ontmoetingsglas, oké?"
De 'maar' die in mij opkwam herkende ik gelukkig al snel als vanuit mijn eigen probleem met alcohol, want daar ben ik inmiddels, mede dankzij hem, toch wel achter.

Voor nu laat ik het weer even hierbij.

1 opmerking:

  1. ik vind het een passend vergelijk met de monniken, had het verhaal ook onlangs gelezen en kan op veel van toepassing zijn

    BeantwoordenVerwijderen