Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









vrijdag 4 januari 2013

Toch blij en dankbaar.



Het was een lange en soms harde weg mijzelf te overwinnen als het gaat om 'vluchtgedrag', maar juist daardoor ervaar ik onder mijn 'depressie' ( te zwaar woord eigenlijk ) een soort dankbaarheid dat het mij na jaren heftige strijd lukt om zonder welk middel dan ook, mezelf op de rails te houden.
De lessen waar ik doorheen heb moeten gaan, en ook aanging (!) waren soms keihard en deden mij vaak twijfelen of ik niet te hard voor mezelf was en wellicht voor mildere 'middelen' i.p.v. geheel op eigen kracht, had moeten kiezen.
Maar een mens kan zichzelf soms niet meer ontkennen, ik koos voor erop of eronder...
Eigenlijk kon ik niet anders, het paste gewoon bij me!
Blij en dankbaar...dat wel, maar niet zomaar.
Ik ben geen Godsdienstig mens en hecht geen waarde aan een denkbeeldige God zoals een bijbel ons lijkt voor te schotelen en natuurlijk komt dat ook omdat ik niet op die manier ben opgevoed...       ( maar of dat erg is??) Toch ben ik dankbaar aan iets dat ik niet kan benoemen en zie ik de kracht die ik heb leren opbrengen dan ook niet als iets waar ik me voor op de borst mag kloppen.
De één is het gegeven, de ander niet, vraag me niet waarom, want dat is het mysterie waar mijn 'God' zich in laat kennen... Mijn goddeloze God (@)
Het kwam weer even in mij op, dit gevoel van dankbaarheid, blij..dwars door welke vorm van 'depressie' dan ook.
De waarom vraag stel ik allang niet meer..
Mijn vader en mijn oudste broer hebben deze 'overwinning' op hun 'vluchtgedrag' niet mogen beleven.
Soms denk ik ( dacht ik) in mijn eigen 'bevrijding' neem ik jullie mee en werk uit wat jullie helaas niet gelukt is...

Toch nog een onverwacht schrijfstuk vandaag.
Onverwacht...ook voor mij!
Doorzetten, het is een begrip dat zo vaak verkeerd gezien wordt, je kan het niet afdwingen en daar zit nou juist de clou..
Je kan er het beste in 'meegaan'...

Onduidelijker dan dit kan ik het niet afronden.


4 opmerkingen: