Begrip hebben.

Op de rand van de afgrond.

Als ik zo om mij heen kijk red ik het aardig, althans aardig voor een vrijgezel met een bepaald soort 'stoornis'. En dat van die stoornis heb ik niet zelf bepaald hoor!
Hahaha, anders in elkaar zitten dan wat gemiddeld is wordt al snel als een stoornis gezien.
Een mens van uitersten zijn ( bipolair) kan inderdaad 'storend' zijn, net zoals elke eigenschap die uit de hand loopt.
Maar laten we het daarom eens over begrip hebben.
Begrijp jij de mens die verloedert en dat op de tv laat etaleren?
'Mijn leven is een klerezooi, red mij!'...Ergens in die trant te vinden op de een of andere omroep die nog commerciëler is dan Ned. 1,2 of 3.
Of wat te zeggen van uit de hand gelopen 'ouderschappen', wraakzuchtige relaties of andere ellendige 'afwijkingen' waardoor mensen het zichzelf en hun omgeving moeilijk maken...

Nu komt het ergste; Ik heb begrip voor die mensen!
In één ding ben ik echter nog niet ver genoeg wat begrip betreft; Er mee op de tv gaan!
Mocht je mij ooit in zo'n programma tegen komen, leven en huis in puin...heb dan maar begrip voor me.
Kijk, ik kan het natuurlijk ook trachten te voorkomen en mijn gironummer hier tonen, vergezeld van mijn huisadres om preventieve klusjes bij me te komen doen.
Liefdesverklaringen zijn ook welkom en..ik hou van bloemen
.( Voor fruitmanden is het nog te vroeg.)
Alle gekheid op een stokje, ik heb in mijn leven tegen veel grenzen van de afgrond aangehangen
en van daaruit heb ik begrip.
Begrip voor mensen die het nèt niet redden, zoals ik het nèt wel red.