Dingen forceren omdat...?

De jongste ben ik niet meer, maar zou dat een reden moeten zijn om dingen te forceren?

Soms voelt dat even zo...alsof het kookwekkertje op een uur is ingesteld.

Dat laatste uur, waarin alles nog even moet!

De laatste tijd, tijden leef ik meer in het nu dan ooit tevoren, maar natuurlijk zijn er momenten dat ik even de zorg voor straks voel.

Mijn financiële straks zal reeds over anderhalf jaar drastisch veranderen.

Zal ik het wel redden allemaal..straks...want omringd door luxe ben ik toch al niet, laat staan dat mijn leefstijl zo is.

En dan denk ik ineens aan een oudere dame die ik kende, ze maakte zich vreselijke zorgen over allerlei zaken in haar vermeende toekomst.

Voordat die dingen aan de orde kwamen, overleed zij in haar slaap.

Op zich weet ik van mezelf dat ik mij bijzonder goed weet aan te passen en binnen elke situatie mijn 'geluk' wel vind.

Vandaag leef ik en vandaag 'geniet' ik, want waar je niets aan kunt veranderen is het piekeren en zorgen maken niet waard.

Maar ja, een mens is een mens en soms schieten we even ergens in waarvan we eigenlijk drommels goed weten dat het zinloos is.

Wederom een; 'Ik lucht effe m'n hart' stukje.

Ja, vandaag gaat het goed met me!