Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









dinsdag 18 maart 2014

Voor mijn zoons hoop ik dat ik 120 word.





Een hele lap tekst om uit te leggen wat ik bedoel?
Nee, daar waag ik mij niet aan.
Dat je er gewoon nog bent, het zou voor mij meer dan genoeg zijn.
Mamma, pappa, ja want zo heette dat.
Was je er nog maar, als ik alleen en verdrietig ben.
Was je er nog maar om te delen wat ik alleen met jou kon delen.
Voor mijn zoons hoop ik dat ik 120 word.



10 opmerkingen:

  1. Ik hoop het voor je.... wens het je toe in goede gezondheid enz.enz. enz. en zelf een extra enz.
    Toch de gemene vraag .... wat hopen je zoons ?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In mijn geval is dat geen gemene vraag hoor! Hahaha. Ik zou zo'n bericht niet plaatsen als de verstandhouding slecht was!!! (B,v, Wanneer zijn we van die gek verlost!) :-)))

      Verwijderen
  2. Lief bericht! En Walter sta je me toe te zeggen: Vaker uitnodigen die zoons, want je ogen fonkelen helemaal met hen naast je!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik had al een reactie gestuurd en blijkbaar verloren gegaan in het cyber heelal :-)
    De tekst raakte me, en voor je zoons hoop ik ook dat je er 120 mag worden (voor jouw ook hoor) en wat sea4all zei dacht ik ook, dat je ogen zo fonkelen.
    En dat de zoon vanuit mijn perspectief links naast je, op jouw lijkt buiten het feit dat ik zijn ogen niet kan zien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je reactie was wel binnen gekomen buuf, ik zie nu pas dat hij is blijven hangen in mijn blogbewerker. Bij deze goed gemaakt! ;-)

      Verwijderen
  4. O wat erg. Ik denk er heel anders over door de ervaringen met mijn moeder denk ik. Oud worden valt niet mee. Niet voor de kinderen en niet voor de ouder.
    Ik moet er nog eens over nadenken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 'O wat erg'....Het stukje is meer geschreven vanuit het gevoel van het gemis dat je kunt voelen. Moeilijke momenten waarbij je altijd even je hart kon luchten zoals je dat alleen tegen een ouder kan. Tenzij je het slecht hebt getroffen natuurlijk. En dat oud worden niet meevalt heb ik gezien bij mijn eigen moeder...Een lijdensweg, waaraan ik ook zelf ten onder ben gegaan. En daar ging dit stukje dus even NIET over.
      Het ging puur om het gemis dat je kunt voelen. Gemis van dat vertrouwde gevoel.

      Verwijderen
  5. Ja ook dat herken ik wel hoor.:-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik hoop het voor je!
    de dag dat m'n ouders er niet meer zullen zijn komt dichter en dichter
    ik hoef zeker geen 120 te worden

    BeantwoordenVerwijderen