Tijdens de jaren dat ik blog was er niets aan de hand, en ofschoon ik regelmatig wisselende stemmingen had, maakte ik mij geen zorgen. Hebben we allemaal toch wel eens last van?
Er achteraf over schrijven ging mij makkelijk af, bijna alsof je het over een goede vriend had waar je veel begrip voor hebt.
Op dit moment zit ik er midden in en dat schrijft heel anders!
Zoals het nu gaat neem ik me steeds voor om uit zelfbescherming de buitenwereld...buiten te sluiten.
En dan ineens staat er 's avonds laat een goede vriend voor mijn deur...later vraag ik mij af, welke schade heb ik nu weer aangericht?
Ook in deze periode moet het leven gewoon doorgaan...eten drinken, kat verzorgen....enz.
Via M. kreeg ik het weblog onder ogen van de HH. nee de enige ben ik niet, maar wat heb je er aan?
Heb ooit vriendschappen gehad met andere manisch depressieven, Rob was er ook een, en werkelijk je steekt elkaar aan!
Midden in deze storm van bipolariteit er over schrijven...openbaar!
Hoe kan een mens rationeel schrijven als in feite zijn 'systeem' in de war is?
In periodes als deze besta ik uit twee mensen...Gelukkig maar, want een van die twee houdt een beetje toezicht over me..hij is het die nu schrijft. Klinkt best eng, hihihi..valt reuze mee hoor.
Inmiddels is er alweer een enkeling die boos op me is. zo gaat dat.
Uitleggen hoe het zit werkt niet altijd, want van een gek verwacht men niet dat hij rationeel kan zijn.
Er rest mij niet veel meer dan te wachten op de tekst van onderstaand liedje..
Nee, wachten kan ik mij niet veroorloven, gewoon hard blijven werken aan mijn evenwicht.
