Mijn Poppie houdt me op de been.
Was ze er niet dan zou ik de deur niet uitgaan.
Nee, ik kan er werkelijk met mijn verstand niet bij.
Hoe kan je in godsnaam zomaar een contact afkappen?
Steeds denk ik dat mijn pijn minder wordt en ineens leeft het weer op.
Hield hij van mij of hield hij van dat ik van hem hield?
Ik denk het laatste.
Alweer een liefdesgedicht van een gebroken hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten