Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









zondag 29 april 2018

Eindelijk even in haar eigen omgeving...of zijn omgeving.




De aftershave was achteraf een beetje uitgeschoten en als een wolk van geur begroette ik haar.
Gelukkig zei ze er niks van....

Maar wat ik daar aantrof!
Ik had werkelijk de meest vreemde dingen verwacht, behalve dit...
Ten eerste zij/hij zelf....was gekleed in een oogverblindende witte kaftan en tot overmaat van ramp had ze (?) zwarte randjes in haar ogen gemaakt. Van mijn kluts bleef er werkelijk niks over, ik was hem volkomen kwijt.
Daar stond ik dan in mijn redelijk smoezelige spijkerstof outfit, dampende naar de overvloedige aftershave! 

Als dit nog maar goed kwam, want daar had ik op dat moment geen vertrouwen meer in.
En dan haar interieur....alles was vlekkeloos wit en ook nog eens naadloos weggewerkt in de een of andere wand.
Ja, er stond wel een enorme palm in een nog enormere witte pot!
Er naast stond een grote...( raad eens?) witte boeddha. Gelukkig een lachende.
Weet je wat Androlyn eruit flapte?
"Heb je geen zonnebril bij je?" Lachend als een brutale puber!
"Je drinkt het liefst koffie he, nou ik drink er één mee hoor."
En er was koek bij...gelukkig geen witte!

Toch werd de sfeer uiteindelijk heel amicaal, hetgeen je niet zal verwachten in deze vrieskist.
Trouwens de keuken bevond zich in een weggewerkte grote kast.
Niet te geloven, maar na ongeveer een kwartier konden we hier beide smakelijk om lachen.
En weer was het gevreesde ijs gebroken.. De grote gematteerde spiegel gelukkig niet!
( Wat heeft een mens nou aan een spiegel waarin je alleen een waas ziet?)

De koetjes en kalfjes hadden we gehad en toen eindelijk ontstond er een serieus gesprek.
Ik kon hem inmiddels alleen nog maar als een vrouw ervaren...
De meest bizarre verliefdheid die ik ooit heb meegemaakt!

Androlyn en haar ondervrager? ( Grapje van de blogbeheerder.)


Later natuurlijk alle details, want met een volle koekmond is het moeilijk schrijven én praten...


🙏


6 opmerkingen:

  1. och, een gesprekje en een koekje en drank, daar ga je al eens voor weg
    hopelijk deed het gesprek je goed

    Een @->- voor jou

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zijn verslag deed me in ieder geval goed! :-)@@@

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bijzonder, boeiend, echt leuk om te lezen, zie uit naar het vervolg. Nog een fijne zondag voor jou Walter. :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank Kagib...En zelf lees ik het ook graag, ik geef de schrijver namelijk totaal de vrije hand! :-)

      Verwijderen
  4. k probeer het te volgen en begrijpen, wat niet altijd gemakkelijk is hier :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. helemaal met je eens An...worstel mezelf er ook meestal doorheen.

      Verwijderen