( het blog als;) Dagboek.

Censuur hoef ik niet toe te passen, gewoon zijn die je bent heeft in feite geen censuur nodig.
Na 2 jaar afwezigheid vanwege o.a. een stevige depressie, vond ik mijn Spijkerbed weer terug!
Wat een geluk dat zoiets gewoon blijft bestaan...
Confronterend was het wel, want het blijkt niets anders te zijn dan.....Een dagboek!
Ooit gewoon begonnen vanuit een creatieve behoefte, blijkbaar zonder overdreven opsmuk of zelfingenomenheid. ( Daar heb ik nooit eens bij stilgestaan..)
Naakter dan ooit vond ik mij terug via mijn Spijkerbed. Het prikte behoorlijk, maar deed mij geen pijn, integendeel, het maakte mij opnieuw wakker.
Maar nu is nu, (13-5-2018, 09:50 uur)
Over hoe mijn leven er momenteel uitziet heb ik al heel veel geschreven en vandaag gebeurde me dit;
Zoals meestal begint mijn dag reeds rond 03:00 uur. Soms heb ik het geluk dat het internet zich blootgeeft via een bescheiden aantal verbinding-streepjes. Hoe dat zit interesseert me al niet meer.
Vreemd is het wel.
Maar vandaar dat ik er weer een nachtbericht op kon zetten...Altijd 'prettig' om te doen.
Rond 7 uur is er weer dienstdoend personeel aanwezig, vandaag o.a. een van mijn meest favoriete dames Haar lukt het prima om iedereen te benaderen en te behandelen als individu en dat is hier werkelijk zeldzaam. (een ingesteld alarm op mijn ijfoon bleef irritant ratelen, toch maar effe opgestaan om het uit te zetten)
Maar er was ook een andere dame, waarvan ik dacht dat ze een nachtzuster was..
Ook al ben ik niet meer van een seksuele gerichtheid , ook zij is een aangename verschijning met een uitdagende blik in de ogen.
Na een vage gedachten wisseling zei ze tegen me; 'Maar u mag uitslapen hoor, het is zondag!"
Van mijn kant niet met bijbedoelingen gezegd, maar recht uit m'n hart; "U denkt toch niet dat ik door een ander laat bepalen wanneer ik wel of niet mag uitslapen! Dat bepaal ik helemaal zelf."
Mijn glimlach daarbij was welgemeend.

Tot zover een wat lang uitgevallen dagboek verslag.
😁