Het is er toch van gekomen. ( Hij )

Orlando, HIJ dus, en ik zijn samen bij Androlyn gaan eten en ik dacht nog; zal ik bloemen voor hem kopen? Of misschien juist een pittige mannengeur?
HIJ vond bloemen een beter idee, dus namen we een mooie bos mee.
Groot en weelderig, zoiets past wel in haar ruimte! Ergens verstopt in de onzichtbare witte wandkasten zal ongetwijfeld een prachtige vaas staan.

Dit keer stelde ik me in op een stijlvolle ontmoeting, dus géén sjofele spijkeroutfit.
Hij ( Orlando) was gekleed in glimmend zwart en ik had....( Ik schiet nu vreselijk in de lach, nog effe en ik kan solliciteren bij een modeblad!)


Androlyn was blij met het mooie boeket en het contact begon gelijk al heel prettig.
Eerst begon HIJ uitgebreid te vertellen over zijn vakantie in Drenthe...zelfs ik kreeg er zin in!
Er was koffie met hunebed gebak, nooit eerder gezien, maar het smaakte goed.
Grappig om te zien dat Androlyn weer in het wit was, Orlando in het zwart en, geloof het of niet, ik bij toeval in het muisgrijs!

Het was een zwoele avond en de tuindeuren konden wagenwijd open.
Leuke inleiding toch?
Maar nu over ons gesprek, een gesprek dat steeds verder de diepte inging en we 'herkenden' elkaar.
Hoe wonderlijk kunnen de dingen toch lopen!
We hadden opvallend veel overeenkomsten wat betreft hoe we in het leven staan.
Bijna een stel boeddhisten die de wijsheid van Jezus omarmden...
En natuurlijk ging het ook over de 'seksen' verschillen, we bleken een stel androgyne rakkers te zijn!
Gelukkig accepteerde ze mijn macho neigingen volkomen, maar wel met een brede glimlach.

Stonden we dan echt aan de vooravond van grote spirituele veranderingen in de wereld?
Van de drie was ik natuurlijk weer degene die daar de meeste twijfels over had.
Dus boden ze mij een gekoeld glas witte wijn aan...
Of het hielp horen jullie misschien later nog wel eens.
In ieder geval was er besloten dat ik een rol in de groep zou krijgen....

( Het grapje van Androlyn om androgyne rakkers in 'rukkers' te veranderen overviel me een beetje.
In ieder geval moest zij er zelf smakelijk om lachen.)