Het Gebouw.
Het was afgelopen, gewoon ineens voorbij.
Geen ruzie, zelfs geen overtogen woord.
Hij en de schrijver konden niets anders doen dan het gewoon maar accepteren!
Androlyn kondigde het slechts een paar dagen van te voren aan
Ze ging weg en het huis mochten zij hebben, ja hebben!
Ze had het zelfs al op beider naam laten zetten.
De dag van haar vertrek tracteerde ze op koffie en gebak, o ja...en een korte toespraak.
Haar bestemming heette 'Het Gebouw', het was ver weg en een adres onbekend, want zo wilde zij het.
Alles had ze tot in de puntjes geregeld en Hij (Orlando) en zijn schrijvende vriend hoefde zich nergens druk over te maken...
Volgens haar zouden de beide het zeer goed redden, dus voor hen bleef over; het feit te accepteren.
De dag dat ze vertrok, vertrok ze als...man. Ze had de stoppeltjes baard al laten staan.
Eigenlijk werd het ineens het soort afscheid van 'mannen onder elkaar'.
Voor Orlando en zijn vriend voelde het erg raar, voor Androlyn duidelijk totaal niet!
En dat was het dan.
De reis van Androlyn verliep voorspoedig en duurde 2 volle dagen.
Rond 9 uur in de avond kwam ze aan; Het Gebouw stak als een vreemd schouwspel tegen de rood geworden avondlucht af.
Nergens brandde er licht, of ja toch, er was een vreemd schijnsel aan de zijkant van Het Gebouw.
Er bleek een deur te zijn, een deur voorzien van een soort matglas en de Sleutel die aan Androlyn was toegestuurd die pastte.
Ze had niet anders verwacht en haar 3 koffers waren door de reeds vetrokken taxichauffeur neergezet.
Ineens kwam er een gevoel van angst en onzekerheid over haar heen.
Haar gekozen avontuur was begonnen.
Het zou een bizar begin worden, maar daarover een volgende keer.
Spannend waar dit avontuur naar toe gaat, boeiend karakter Androlyn. :)
BeantwoordenVerwijderen