Het Gebouw. Wordt beklemmend!

Bijna het duister aftastende liep ze richting 'de stem'.
Gelijk rook ze een bedwelmend, bijna onnatuurlijk parfum, deze vrouw kon niet echt zijn!
Dichter bij gekomen ontwaarde zij het vreemde wezen, ze had een heksachtig uiterlijk en dure merkkleding die totaal niet bij haar pastte!

Maar het was werkelijk te donker en voor dat Androlyn het wist vertrok de vrouw met de woorden;
"Je vertrouwt  me niet!" En weg was ze, alsof ze in het niets was opgelost...
'
Is dit werkelijk of droom ik, hallicuneer ik misschien?
En was haar kamerdeur wel op slot! Nee, dat was hij helemaal niet en vlug draaide ze de Sleutel om , erop vertrouwende dat ze nu veilig was.

Het angstzweet stond haar in de handen, ze wilde slapen, slapen!
Ze liet zich op dat grote, ronde, donkerblauwe bed vallen en viel totaal onverwacht in een diepe slaap.
Vroeg in de ochtend werd ze naast haar, nog onuitgepakte koffer wakker.
De geur van versgezette koffie en ovenwarm brood kwam haar tegemoet.
Ja, ze had honger en ging op zoek naar een ontbijtkamer.