Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









woensdag 18 juli 2018

De Nacht en de Pijn.

Dit soort bezigheden geeft mij kracht.
De ikebana.

De pijn is nu even letterlijk;
ik werd wakker met pijnlijke spieren, echt even zeer pijnlijk.
Gedeeltelijk kan het de leeftijd zijn, maar ook het feit
dat de fan de hele nacht op mij blies...
Ik slaap nog half en dat typt wat moeizaam.

Die andere 'pijn' overviel mij gisteravond in alle heftigheid.
Mijn hemel, waar ben ik toch in terecht gekomen!
Ze moeten hier de ogen uit de kop schamen
dat ze mij daadwerkelijk vasthouden
En dan te bedenken dat ze al bijna gelijk
na mijn aankomst, het volmondig eens waren;
"U hoort hier helemaal niet!'.
Bijna 2 jaar later word ik nog steeds
GEGIJZELD!

Geld, macht en vriendjespolitiek,
dat is waar ze mij mee vasthouden
Van mijn kant zouden deze 3 mij hier allang
doen vertrekken.
Maar ik heb ze niet,
daarvoor heb ik te oprecht geleefd!
Geld?
Nee, dat hoefde ik niet,
had er alleen maar ongelukkig door geworden.
Macht?
Een waanzin die iedereen in monsters veranderd, nee dank je.
En voor vriendjespolitiek moet je met
 de juiste corrupte smeerlappen omgaan.
Smeerlappen ken ik niet
en wil ik ook niet leren kennen.
Nee, dank je.

Dus wat alleen kan mijn redding zijn?
Geduld
Eenvoud
Oprechtheid
en een rotsvast zelf vertrouwen.

Het is nu 4:30 en ik ga mijn ingeweekte muesli eten.

Tot straks...
En fijn dat jullie er wél voor me zijn.
Dank!



6 opmerkingen:

  1. ja, ik heb me dikwijls afgevraagd waar je was of wat er gebeurd was, maar na lange tijd gaf je weer een teken van leven...
    Ik hoop dat het je vlug beter gaat.
    Een @->- voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Lutje, al sinds tijden ben jij een grote steun voor me geweest. De pure directheid van je blog doet voor mij nog steeds wonderen! @@@ voor jou!

      Verwijderen
  2. Het is werkelijk niet te bevatten dat het mogelijk is dat
    deze situatie maar blijft voortduren. Een gekte cirkel,
    het is een doolhof zonder uitgang waarin je gevangen zit.
    Hoop echt van harte dat [zoals ze beloofd hebben] op zoek
    zijn gegaan naar een passende woonsituatie, en vooral dat
    het niet al te lang gaat duren. Denk toch ook dat je zoons
    eens wat meer hun best zouden kunnen doen om jou daar
    weg te krijgen. Het is gewoon te bizar voor woorden allemaal.

    Veel sterkte, @@@

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Josephine...en wat mijn zoons betreft kan ik eigenlijk alleen maar 'tja' zeggen en dat ik van hen hou zoals ze zijn. Zelfs al doet het soms pijn.

      Verwijderen
  3. als ze het eens zijn dat je daar niet hoort moeten ze die papiermolen maar eens op felle toeren doen draaien
    jammer dat je niet gewoon je boeltje kan pakken en kan zeggen 'salut en de kost' want eerst moet je je geld weer zelf kunnen beheren natuurlijk, dat zal nog het lastigste zijn denk ik om te bekomen
    k blijf het raar vinden dat zij je geld beheren, als ze dachten dat je het zelf niet kon dan dacht ik toch dat het de familie en al zeker de kinderen zijn die dan een volmacht hebben

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. An, zelfs m'n huis en m'n rijbewijs zijn me afgenomen! Kan werkelijk geen kant op...dat dit zo gegaan is zal ik nooit kunnen bevatten.
      Maar, geloof me...ik strijd er op los!

      Verwijderen