Was weer even gaan shoppen om voetenbad-eucalyptus- badschuim te kopen..
Zie ik op de terugweg een oude man op een vreemde manier langs de huizen schuifelen.
Dan roep ik of ik hem helpen kan, dichterbij gekomen zie ik dat de man zo goed als blind is en een trekkende oude hond bij zich heeft, die meteen wild tegen me opspringt.
De man maakt een wat verwarde indruk en zegt dat hij z'n bril is vergeten en niet meer weet waar hij is.
Ik voel een intense betrokkenheid en weet stukje bij beetje er achter te komen waar hij woont...
na veel onduidelijkheid van zijn kant lukt het me toch om hem thuis te brengen.
Inclusief de trekkende hond die de man steeds uit zijn koers trekt...
Ook de flat ingaan brengt hij als een verwarrend verhaal...
Maar gelukkig, hij is er weer!
Ik wens hem het beste en loop heftig ontroerd terug naar dat mensonwaardige systeem waarin ik zit opgesloten.
Zo is er toch nog iets goeds gebeurd.
Wat een geluk Walter dat je net op het goede tijdstip daar
BeantwoordenVerwijderenwas en je deze oude man kon helpen. Kan me zo goed voorstellen
dat het ontroerend is om iemand zo hulpeloos te zien schuifelen.
Knap van je dat je het voor elkaar gekregen hebt om zijn adres
te achterhalen en de oude man weer veilig thuis kon brengen.
Ach gossie, zijn bril vergeten en bijna niets kunnen zien, tsja
dan ben je zeker verward, wie weet hoelang hj daar heeft rondgelopen.
Je bent een kanjer.......
@@@@@@@
Super Walter, dat je op de juiste plek op het juiste moment was, er vol aandacht en betrokkenheid voor hem was. :)
BeantwoordenVerwijderen