Hij...en Orlando begon te vertellen.

De 'verbeelding' van Orlando.

Androlyn stelde voor om over te gaan op yogi-thee...een krachtig smakend spulletje.
Iedereen was het erover eens dat die ene fles witte wijn voor z'n 3 meer dan genoeg was geweest.
Henry ging de thee zetten en Andro nestelde zich relaxed op de bank...

Orlando's 'feest' kon beginnen. ( nou ja, feest?)
Feest met een zwarte kat die zomaar door de open tuindeur kwam binnen lopen, vergezeld van een wesp en een horde steekgrage muggen!
Dus stak Orlando gelijk van wal! ( de zoemende muggen ook..)

Is er koek bij?...vroeg Henry en ja er was koek, de ouwe koek, je weet wel!

Orlando richtte zich gelijk tot Lyn;
We hebben het nog flink te kwaad gekregen, Henry en ik.
Het gaat nu erg goed, maar toch denk ik soms, was het eigenlijk zo erg dat ik gedreven was?
Oké, hij had wel gelijk, af en toe gedroeg ik me inderdaad alsof ik een heilige was...of zelfs een Jezus geval...
Maar dat soort dingen laat ik nu echt wel uit mijn lijf, toch vind ik het niet slecht om de dingen positief aan te pakken, want...

Nu kuchtte Henry alsof hij een zware roker was...en Lyn legde haar hand op Orlando's been.
Hij zat pal naast haar, vandaar.
Het had resultaat, want Orlandovoelde dat hij weer erg op dreef raakte en besloot het reeds nu hier bij te houden.
Hij schaamde zich eigenlijk, bijna toch weer de prediker uit gaan hangen!

Andro sneed nog wat koek en Henry verdween de keuken in.
Zeker voor een tweede kop thee, dacht Orlando.
Ja, inderdaad...dat dacht hij maar die thee halen duurde wel erg lang.

De zwarte gast-kat was in gevecht geraakt met de wesp. ( het was vrijdag de 13e!)

Henry opperde; het gesprek vlot niet echt, he mensen?
Zal ik het dan maar even overnemen?
Androlyn blijft ook hier.. toch? Henry zette de thee op het tafeltje.
Het begon reeds te schemeren en de muggen klonken als een irritant briesje....