Links Teun, rechts Hedy...en de deugd staat, zoals gewoonlijk in het midden.
😆
Hier ben ik wel, maar steeds meer ben ik er gewoon niet.
Noem het maar 'de waanzin' voorbij...Eigenlijk leef ik hier alleen nog maar voor...mezelf!
Nee, ik bedenk me dat het ( nog) niet waar is...mijn wezen is te veel gericht op binnen als op buiten.
Mezelf dus...
Druk maak ik me nog maar zelden, het lijkt me steeds minder uit te maken.
Het gaat zoals het gaat, denk ik dan...
En zo gaat het inderdaad.
Heel af en toe en maar héél kort verheug ik mij voorzichtig op mijn volgende verblijf...
Gewoon weer in Gouda en niet eens zo ver vandaan waar ik ooit 30 jaar gewoond heb.
Op dit moment voel ik me...tam.
Deze tamme kas-tanje is even geen paard van Troje.
Ben gewoon te moe.
Je ziet het goed! Dit bericht is gisteravond rond 20:00 uur geschreven en straks komt er een avonturenfilm op sbs 6.
Ach, hoe kan ik het vergeten!
Een prachtig weekend toegewenst...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten