Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









donderdag 2 augustus 2018

Hij...en plotseling begint Androlyn over het Gebouw.

De oude man merkt dat er ook  bij Androlyn onvrede heerst en hij vraagt zich af waar dat ineens vandaan komt?

Hij besluit om ook Andro even apart te nemen, net zoals hij voorheen met Henry had gedaan.
Voor Henry had dat rust gebracht, maar hoe ging dat uitpakken bij Lyn?

De anders zo evenwichtige Androlyn reageerde gelijk, toen de oude man haar vroeg om even apart met hem te praten..
Orlando en Henry vroegen gelijk waarom dat ineens zo nodig was!
Bij Henry was dat immers zeer duidelijk geweest.

Jongens, het heeft echt niets met jullie te maken, wees niet ongerust...er zit mij gewoon iets dwars omtrent mijn verblijf in het Gebouw en wie anders dan deze man kan daar op reageren..
Hij was daar immers ook!
Over dit gesprek wat we nu even apart gaan voeren, zal ik jullie straks alles vertellen.
De oude man liep reeds vooruit naar de kleine zijkamer en Andro volgde hem.

Henry en Orlando keken elkaar vragend aan en haalde na een tijdje gewoon maar even de schouders op als teken van; Ach het zal wel ergens goed voor zijn...

Terwijl de man rustig de deur sloot deed Andro de kleine olielamp aan.
Het was immers al behoorlijk donker buiten.

Nou Lyn, vertel me eens...wat zit je dwars?
We hebben nooit gepraat over onze ontmoeting daar...nooit over het hoe en wat of over het waarom!
Ik begin dat steeds vreemder te vinden en natuurlijk weet ik best dat het voor een groot deel aan mezelf lag, maar toch!

hier stopt het verhaal even, morgen gaan we verder..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten