 |
| Toe maar! Er was zwarte koffie en mandarijnen likeur. |
Wat hij zocht of zoekt, dat weet ik niet en wat hij er zal vinden hoop ik samen met hem te ervaren.
(De schrijver)
Vroeg in de ochtend was Orlando op zijn best en vandaag vol verwachting over die groepsbijeenkomst, want wat zou het onderwerp zijn?
Aan het eind van het ontbijt nam Mos het woord;
Mannen, over een uurtje gaan we elkaar treffen in de Lichtruimte en vandaag gaan we het onderwerp daar geboren laten worden.
Micheal grapte;
Je daar leent een Lichtruimte zich voor...
Om het Licht te zien.
En zowaar steeg er een mannengegniffel uit de groep.
Automatisch gniffelde ik mee, gezeten tussen Joost en Michael in.
Maak je geen zorgen, Or...dat gaat altijd goed en Michael nam z'n laatste hap, stond op en verdween.
Joost vertrok nog even naar zijn kamer en....(hij bleek Jean-Pierre te heten) JP stapte op mij af, begroette mij met een giga frans accent en vroeg;
Zule we eeven kennies makeun?
Hihi, nee ik ga geen spot drijven met zijn franse accent en zei natuurlijk, ja leuk hoor Jean!
JP bleek een holistische natuurgenezer te zijn, gewoon een arts dus.
Het was duidelijk niet zijn bedoeling maar binnen een minuut wist hij m'n hele hebben en houden bloot te kunnen leggen.
Alweer een zeer heftig persoon, het hield niet over hier!
Op de een of andere manier kreeg ik zin in paars, oké de broek was oud-roze, maar de rest pimpelpaars.
Ik had er vrede mee en begaf me als een gekleurd fenomeen naar de Lichtruimte.
Toch best met een nerveuze kriebel in de buik.
Die Lichtruimte was verbazend licht en ruim...dat leek bijna een woordspeling!
De stoelen stonden her en der verspreid en...er was een grote tafel. Spontaan sleepte een ieder er een stoel bij en ging zitten.
Want daar zijn stoelen voor!
Dit keer nam Oranje het woord...gelukkig werd hij geen Or genoemd,haha...2 Ors zou wat verwarrend zijn.
Na wat gebabbel over en weer ontstond er een heel bijzonder gesprek.
Dat komt de volgende keer aan bod...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten