We zijn minder dan korrels in het zand.
We zijn zelfs minder dan niets...
En toch zijn we geliefd....
Door wie of wat... dat maakt niet uit!
We zijn geliefd.
Zelfs misschien door... onszelf?
Het is maar een gedachte hoor...
We zijn niets, slechts een zucht in de wind.
We zijn zelfs minder dan een windvlaag.
Dank je moeder, dank je vader...
Dank dat ik mocht bestaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten