Misschien nu alweer 2 maanden..Soms stap ik 'er' gewoon even uit, niemand die het echt aan mij merkt.
Dat komt vooral omdat ik er geen smoesjes bij verzin.
Er zomaar uit kunnen stappen zonder hulpmiddelen, zonder extreem vluchtgedrag, dat is best een hele kunst.
Mijn eerste heftige 'Licht' ervaring had ik rond mijn 28e.
Een korte beschrijving;
Het werd ineens intens licht in me en buiten me ( zo ervoer ik het)
Stem zonder geluid, in én buiten me;
"Vraag niet Waarom".
Juist in deze periodes komt die herinnering weer bij me boven
en vraag ik niet:
Waarom?
