Spijkerbed: Als alles museum was.

Dit blog gaat over;

In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.
Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!

donderdag 13 september 2012

Als alles museum was.

Enkhuizen was ons doel en wel het Zuiderzee museum

Oude huisjes, daar steen voor steen weer opgebouwd zodat we kunnen zien hoe het was...

'Leuk nagebouwd', dacht ik nog!

Toen we 'gevieren' vanaf het station naar het museum liepen ( eerst deden we het buitenmuseum ) leek het net alsof we het al konden zien!

Maar het bleek gewoon Enkhuizen zelf.

Fijn als het stil is in zo'n museum, we konden alles rustig bekijken en niet al te toeristisch volgepropte foto's maken. We raakten in gesprek met een 'nettenknoper' die natuurlijk niets van doen had met de huidige fabrieksnetten van kunststof waar geen zeehond of grote vis zich uit kan bijten!

( Mijn persoonlijke vis-en-zeehondenfantasie)

Gemiste foto kans; de nettenmaker zat helemaal links en was in gesprek met mijn zoon!

Natuurlijk stelde ik even een pseudo toeristenvraag en vroeg of de gedroogde scharretjes ook van kunststof waren. Het was eigenlijk een grapje, maar toch met de nodige twijfel.

Ze hingen er 'kunstig' bij.

Ze bleken van plastic maar hadden wel echt in een rookton gehangen, veel ervan hadden een smeltpunt bereikt, vandaar dat hun synthetische bekjes wat uit model waren geraakt.

Hahaha, nee hoor, die laatste zin is weer mijn Amsterdamse humor, ze waren echt en bleven vele maanden eetbaar door het droogproces.

De man van de netten had humor en je kon zien dat hij zijn museum-opleuk-werk van harte deed.

De niet-bestaande apotheker was waarschijnlijk niet echt aan het lunchen..

Eenmaal weer buiten het museum, teruglopend via het binnenmuseum naar onze einde dag bestemming, waren we geneigd bij mensen naar binnen te lopen en ongegeneerd in hun spullen te gaan snuffelen.

Tja, als alles museum was zou ik misschien mijn keuken wat netter houden!

(@@@)

Zoals iedere webloglezer weet, kun je op de foto's klikken om ze groter te zien.

Maar zoals elke weblogmaker én lezer ook weet, zijn we daar meestal te lui voor.

En dan het woordje 'kunststof'...

Op zich ben ik redelijk goed in de Nederlandse taal, maar ik neeg/neigde of is het noog(?)

het als kunstof te schrijven.

Spellingscontrole rolde er gelijk een rood golfje onder!