Geheime depressie 2.

 De foto als illustratie van vervolg.

Onderstaand stukje uit de niet complete serie kan er wat mij betreft nog nèt mee door.

'Schurend langs de wanden van mijn bestaan vervolg ik mijn weg'.
Nee, het is geen geleend citaat, de zin kwam puur vanuit mijzelf, pogend een gemoedstoestand te omschrijven, want liever zou ik glijden dan schuren.
We gaan er misschien te vaak nog vanuit dat we 'weten'. We 'weten' bijvoorbeeld hoe dingen werken, we weten van oorzaak en gevolg, we weten wat wel en wat niet te doen.
Zelfs al wordt alles wat geleerd is optimaal doorleefd dan nog blijft het leven een raadsel en sommige raadsels kun je waarschijnlijk beter als een gegeven zien.
Steeds maar weer puzzelen over het hoe en waarom doet je vaak vast raken in nog meer raadsels.
Geheime depressie; een gemoedstoestand die niet te verwoorden is, niet te delen, alleen maar te aanvaarden voor wat het is.
De levensweg kent misschien wel een aantal zijwegen, maar stukken overslaan door ver te springen lijkt onmogelijk.
Menigeen die dat probeert valt keihard op 'de bek'.
En wat dat betreft zijn er andere leerzame zaken genoeg die vanzelf op die weg komen, via vallen en opstaan.