Eerst gekwetst door die liefde waar ik het nooit van verwacht had.
In mei begon ik te vallen en te breken.
Kwetsbaar lijkt dat te zijn.
En nu kan ik niet meer bloggen!
Waar moet ik nog over bloggne?
Zit weer in pijn....
hET LICHAAM WIL NIET MEER.
Alles lijkt en beetje stuk in een paar maadnen tjd
Dit blog gaat over;
In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.
Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....
En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!
Liefdesverdriet kan veel doen.
BeantwoordenVerwijderenAls je daar overheen kunt komen, zal het met je lijf ook beter gaan.
Mooie woensdag Walter.
Je blogt WEL. Over de dingen die je nu bezighouden. En dat is pijn, verwarring, boosheid, accepteren en hoe moeilijk dat is. Ik vind het knap dat je ondanks alles toch blogt. Ik zou zeggen, doorgaan daarmee. En, zoals Marjolijn en Lutje zeggen, tijd brengt verandering en daarmee kan ook verbetering komen.
Verwijderenze zeggen, na regen komt zonneschijn, wie weet walter, wat je nog allemaal voor goeds staat te wachten, sta er ook voor open
BeantwoordenVerwijderenEr is biets dat hetzelfde blijft. Dus wat stuk is kan ook beter worden. Hou je Walter
BeantwoordenVerwijderen.
En ook deze blogjes zijn blogjes die geblogd kunnen worden en hun waarde hebben.
Alles gebeurt in je hoofd
BeantwoordenVerwijderende verbindingen zijn stuk getrokken
waardoor het lijf een schok kreeg, niet zo een kleine.
Dat herstel duurt lang, áls het zich kan herstellen.
Dat kan het arme lijf niet alleen.
Iemand vinden om te kunnen praten
uren, misschien wel dagen lang,
zodat de voelbare pijn zachter wordt
en de verbindingen kunnen herstellen.
Het zal tijd kosten, maar je beter voelen kán wel,
Ook ik het vaak gedacht: was ik maar een jaar verder
want over een jaar zal het beter gaan.....
Als er geen mensen om te praten zijn
zoek en vraag en vind hulp.
Soms is leven zo zwaar dat kan geen mens alleen.
Ik blijf nog overtuigd dat het terug goed komt.
Dé reden om elke dag even te komen kijken!
HOU VOL !
Ik hoop zo dat het beter met je zal gaan, zeker de maand december moet toch gezellig worden zeker voor jou. Ik begrijp je wel, maar laat de moed niet zakken, de zon gaat beslist weer voor je schijnen!!!
BeantwoordenVerwijderenIk ga voor mezelf spreken als ik zeg dat het als buitenstaander met momenten moeilijk is om op een gepaste wijze te reageren. Ik vind het echt jammer voor je maar geloof nog steeds op beterschap voor je, al zal het waarschijnlijk met momenten heel moeilijk zijn voor je om er nog in te geloven.
BeantwoordenVerwijderenJe komt er wel walter, liefs..
Het leven kan soms hard slaan, maar wat stuk is, past ergens bij, en wat kapot is kan gemaakt worden....
BeantwoordenVerwijderenEn ik sluit me aan bij de buurvrouw.
wij kunnen zeggen wat we willen maar jij moet het ondergaan en eens je het kan loslaten, jezelf samen kan rapen dan zal je er weer staan
BeantwoordenVerwijderenjij kan dat Walter!
is zeer echngals het steeds slechter met jr\e gaat. Val weer ismaap
BeantwoordenVerwijderenDokter is geeest en ik blijk al 3 jaa schadeaan mn kleine hersens te hebben!!!
sterkte en nogmaals goede moed houden Walter ook al valt het niet mee
BeantwoordenVerwijderenIk leef verschrikkelijk met je mee, maar een (schrale troost) je weet nu wel zo'n beetje waar het waarschijnlijk aan ligt. Heel veel sterkte, en nogmaals hou je taai. Meer kan ik helaas niet zeggen. xxx
BeantwoordenVerwijderen