Gammel was hij nog wel, maar het weer werkte mee en even wat lezen op een bankje, ja...dat zou nog wel lukken.
Een boek over mentaliteitsverandering...zal er iets over drankgebruik instaan?
Vast niet, maar het boek was helder én verhelderend.
Een mobile telefoon was zó gewoon geworden, want hoe lang was het alweer geleden dat je nog naar een telefooncel moest zoeken en kijken of je wel kleingeld bij je had?
Henry hoopte eigenlijk dat vooral Lyn weer snel thuis zo komen, dat alleen zijn ging hem slecht af...
En Orlando?
Nou, laat die nog maar even wegblijven, hihi, en ietwat trillend lachje borrelde in hem op.
O, gatsie, borrelen, daar moest hij nu niet meer aan denken.
Bestaat toeval wel?
Z'n mobieltje liet dat vreselijke wijsje horen, er werd dus gebeld!
(Thuis maar eens dat wijsje veranderen in een gewone beltoon.)
Laat het nou Androlyn zijn...en dat terwijl hij net aan haar gedacht had.
De verbinding was slecht, maar hij kon haar goed verstaan...ze zou morgen weer thuis komen.
Waar zit je ergens Lyn?
Wat! Helemaal in Duitsland? Oké, maar k ben eigenlijk blij dat je er morgen weer bent, het alleen zijn is m'n zwakke punt...
Lyn zou morgen in de middag weer thuiskomen, gelukkig maar.
Wow, heerlijk nog even de tijd om flink op te ruimen, want als vrijgezel was hij behoorlijk mislukt dit keer!
Te veel toeval achter elkaar, want in het boek werd 'vluchtgedrag' besproken.
Niks meer lezen, gewoon nog wat genieten van de rust in het park.
Een vlinder rustte even op zijn arm en er zat een merel naast hem.
Tja, de natuur is mooi!
💚
Geen opmerkingen:
Een reactie posten