De koffie-pauze bekentenis.

Daar links, achter mijn ezel ben ik koffie aan het zetten..

Dat ik anders blog dan ik ooit deed, dat ben ik me op zich bewust.

Het is op dit moment in mijn leven de enige manier waarop ik me nog kan uitdrukken...

Toch is er iets dat eigenlijk nooit echt veranderd, want ik schrijf zoals ik schilder

en ik verwoord mijn situatie op diezelfde manier...

Wat ga ik dan deze week doen en hoe ga ik deze belachelijke situatie verder aanpakken?

Op de manier die niet altijd te verwoorden is of uit te leggen...

In ieder geval niet op mijn Spijkerbed!

Loslaten en overgeven aan het leven.

Anders kan ik dit nou eenmaal niet uitleggen.

(Als blogger dan wel te verstaan)

Gelukkig, nu is er koffie!

En thee, voor hen die geen koffie drinkers zijn...

😉