Heb jij dat nou ook wel eens 'gehad'?

Deze foto vond ik achteraf erg mooi. stijlvol en redelijk stil.

Misschien zelfs wel enigszins Verlichtend...

Een stukje in de 'schuilkelder' plaatsen,

niet zozeer vanwege de lezers

maar gewoon om mijzelf hier

niet klakkeloos te confronteren!

Zelf gaat dit mij louter en alleen

om het van mijn eigen hart af te schrijven.

Er gelijk mee geconfronteerd te worden zou mij

nog eindeloos veel pijn blijven doen

Veel te pijnlijk om dit steeds onder ogen te blijven zien.

Want het blijft maar doorgaan en mijn woede wordt alsmaar groter daardoor, vooral als er gezegd gaat worden; maar dat is toch juist fijn als dit gebeurt!

'In de schaduw van 40-45 (1949) geboren blijk ik een diep zittend trauma te hebben, namelijk, kop in het zand en liever maar vergeten wat er met de Joden gebeurd is...
Het gaat nu gelukkig niet meer zo over het Joodse volk, maar aan een mentaliteit die weer  de kop opsteekt!

'We moeten maar weer aan leuke dingen denken'.

Een spirituele gebeurtenis zal ik het absoluut niet gaan noemen, want die pijn blijkt in mijn botten te leven!

En dat word je er heel direct me geconfronteerd, ik ben bijna letterlijk van de kaart gewist!

Stel je eens voor hoe dat voelt, een slachtoffer te worden van een ronduit fascistische taktiek!

Druppels die mijn emmer doen overlopen, een brief van de gemeente Gouda.

Ze nodigen mij 7 maart uit om als nieuwe bewoner van Gouda de goeie dingen van deze stad te horen.

De gekte van een zeer gevaarlijke bureaucratie, volgens de man die ik pas heb leren kennen;

(Hij is ouder dan ik) 'Het lijkt wel 1936, zijn we niet weer op weg naar een 1949?'

Inderdaad, de waanzin van de Grote ontkenning is weer gaande...

Mijn soort wordt het liefst totaal gewist...

Nee, dat gaat mij niet gebeuren, mijn naam betekent 'Strijder' en strijden zal ik zeker doen!

En wat er gaande is, betreft ons allemaal

Als zijnde; 

De Nieuwe Mens van de Nieuwe Tijd.

Toch denk ik weer even aan het boek;

Tijd voor de Sleutel.