Dit soort berichten zijn altijd ingepakt!
De kans is klein dat dit vrolijke berichten zullen zijn...Al sinds mijn 25ste worstel ik hiermee, laten we het maar een aanleg noemen! Depressiviteit bij vlagen...
Pas de laatste jaren heb ik ontdekt dat ik zeer slecht reageer op de reguliere medicijnen.Had ik dit eerder geweten,dan had het mij een boel ellende kunnen schelen...
Maar aan 'had ik maar' daar heb ik nu niks meer aan.
Gelukkig was en ben ik een strijder en weet nu betere manieren om dat te doen!
De meest vreemde is wel de ontdekking dat je ( ik) beter niet kan gaan strijden/vechten tegen een depressie.
Toch is dat bijna een automatische reactie van lichaam en geest.
Binnen een relatie valt dat niet gaan vechten ertegen, vaak totaal verkeerd bij een partner..
Maar ook dat voelt dubbel nu ik er geen heb! Geen dwang meer, maar ook geen steun meer...
Tegenwoordig lukt het mij steeds beter om te kijken naar waar het mee begon!
Laat ik voorop stellen dat het systeem waarin ik beland ben, voor sommige mensen noodzakelijk blijkt te zijn...
De regels van verplichting en verboden.
(En dat in deze tijd???)
En hierin schuilt mijn reden tot depressie...voor mij voelt dit systeem aan als een gevangenis, alsof ik strafbare feiten gepleegd heb!
Kunstenaars blijken vaak een Vrije Geest te hebben...
En die heb ik zeker...zelfs zonder hierdoor recalcitrant of agressief te worden. Je kan gerust stellen dat mijn basic-aard vredelievend is.
Dat geeft vreemde botsingen binnen dat Zelf...
En juist deze botsingen kunnen de aanleiding zijn tot een depressie.
Boosheid niet kunnen voelen, maar ook zeker niet kunnen uiten!
Geen explosie dus, maar een implosie...
Waar ik aan ga werken is;
Hoe kan ik mijn Vrije Geest toch de ruimte geven binnen dit systeem!
laat je vrije geest zijn ding maar doen, je doet dat goed
BeantwoordenVerwijderenJe denkt goed !
.* Een @->- voor jou.
Daar ben ik dan ook hard mee bezig Lutje! Dank voor je steun.@@@
Verwijderen