In Stilte schrijf en schilder ik mij door de duisternis heen.

Daar waar ik nu middenin zit,

 zal ik het toch helemaal zelf moeten doen.

Vandaar weer even een 'afgedekt' bericht;

Toch niet helemaal alleen...

Morgen weer een gesprek met 'mijn' psychologe.

Oplossen moet ik uiteindelijk zelf, maar opluchten doet het altijd.

Net zoals het van me afschrijven en af-schilderen.

Vrijdag a.s. ga ik horen

wat de heren doktoren

als mogelijke behandeling voor mijn mislukte

liesbreuk operatie te bieden hebben...

Als die er al zou zijn, ga ik daar wel een aantal duidelijke vragen over stellen!

In ieder geval wil ik geen op korte termijn oplossing.

Eerst maar eens zoveel mogelijk duidelijkheid.

Overigens begint de aard van mijn depressie steeds ernstiger te worden...

Mijn duisternis heb ik gepast ingekleurd.

Dwars door alles heen blijf ik toch min of meer creatief.