Plotseling bleek het toch vrijdag te zijn!

Aan de foto die bij het vorige bericht staat kon ik zien dat het slechts een droom was!
Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik inderdaad hoopte dat het waar was...
De waarheid is dat ik er helemaal niet wilde zijn vandaag!

Toch at ik mee met 'de groep' en stelde ik mij neutraal voelend op.  Een vreemde woordspeling; Je neutraal voelend opstellen.
Dat is toch werkelijk anders dan je neutraal opstellen!

Na het ontbijt vluchtte ik mijn bed in, tot rond de 10:30.
Toen vluchtte ik mijn bed weer uit en...er kwam even iemand met mij praten om te vragen hoe het met me was.
En dat kon ik duidelijk in woorden omzetten, terwijl de gevoelens die ik heb helemaal niet zo duidelijk zijn!
Depressief is een akelig woord en suggereert iets alsof het altijd duidelijk is.
Dit soort gesprekken helpen mij alleen zolang ze er zijn...
Of heeft het toch wel iets positiefs achtergelaten bij me?
Naar muziek luisteren deed ik al tijden niet meer, nu galmt Diana Ross weer eens bescheiden uit mijn speaker.
De Upside down cd uit 1980...het jaar dat ik ging scheiden...
Iets met hetzelfde te lijf gaan kan neutraliseren, das eigenlijk vreemd. Je zou denken dat het de depressie verdubbeld.
Erg vreemd dat die muziek mij goed stemt, want later bleek dat de scheiding goed was geweest. Later, pas veel later.
Op dit moment drink ik....pure perensiroop!
Was vergeten er bronwater aan toe te voegen, maar zoet blijkt me goed te doen.

Lezers, vergeet niet dat dit een depressief bericht is!
Had niet voor niks een semi-pauze ingelast. Of heet het een 'pseudo-pauze'?
Op 'Werkwijze' verwoordde ik nog mijn gevoelens van dat moment.
Trouwens van pure perensiroop kan je ineens behoorlijk misselijk worden!
Wat het wel doet is je met de werkelijkheid confronteren.
En dat contact was ik behoorlijk kwijt!

Op deze Ross cd staan 2 albums... Nu The Boss.
Al met al was dat best haar actieve periode...
De teksten blijken best diepgang te hebben, althans nu voor mij.

Eigenlijk had ik niets te melden, maar toch...