Want voor wie schrijf ik eigenlijk?

Hier?

Hier schrijf ik voor jou.... althans dat denk ik.

Was het niet; Ik denk dus ik besta'?

Alle kennis die ik heb is tot een soort soep geworden...

Het bizarre is dat als ik vergeet mijn laptop uit te zetten

er een foto-compilatie verschijnt. Werkelijk, ik weet dan niet wat ik zie!

Kan er vaak moeilijk mee stoppen en blijf kijken!

De afgelopen dagen had ik bijzondere ontmoetingen...

Eerst met Richard... waar ik maar eens langsging omdat hij me ooit uitgenodigd had.

Een bijzondere man... en dat vond hij mij ook!

Grappig eigenlijk...

Maar er gebeurde meer, veel meer....

Ik sprak mijn zoon door de foon. dat is gangbaar tegenwoordig.

Af en toe lopen die gesprekken uit de hand...

Voor het eerst zei ik tegen hem; Weet je dat je totaal respectloos tegen me praat?

Normaal ben ik zo niet en praat ik nooit zo...

Lees je nog?

Oké, dan ga ik het even over iets anders hebben..

De ontmoeting met de oudere dame met hond toen

ik boodschappen ging doen...

Kort gezegd, het was een VERLICHTENDE ontmoeting.

Ja, je hart openstellen doet wonderen... zelfs de lieve hond deed even een dutje op de straat...

Oke, maar waar hadden zij en ik het over?

Ik wens je een goede nacht, lieve lezer.

💚