Tegenwoordig heb ik van die langdurige waxine lichtjes... ze branden 8 uur!
Zodra ik naar bed ga zet ik er iets op...
Dan doven ze door zuurstofgebrek.
En zojuist schreef ik een bericht op Werkwijze...
Het is gewoon mijn dag niet... mooi weer, dat wel.
Maar de laatste tijd wil ik er gewoon niet zijn!
En dat MANNENBLOG gaat echt nog een tijdje duren...
Want op een mannenblog zou ik nu schrijven over waarom ik me nu zo voel.
Mannen, toch is het een ander soort mens en daar heb ik me al jaren tegen verzet!
Onze vrouwelijke kanten zijn nou eenmaal totaal
anders dan zoals vrouwen die kant beleven!
Of denk jij daar anders over?
Reageren kan nog steeds hoor..
Totdat het licht dooft.
Wel grappig Walter. Vandaag las ik in een boek van een vrouwelijke inspirator die hetzelfde zei maar zelf beleef ik het anders. Langere tijd voelde ik me meer vrouw dan man niet dat ik vrouw wilde zijn maar meer in wat ze over vrouwen zeggen. Mijn uitdaging was juist staan voor het vrouwelijke in mezelf, voor het hart het Weten in het hart. Volgens mij is dat Weten in het hart geslachtsloos en als dit meer en meer in ons ruimte heeft mogen krijgen ja dat we dan androgyn worden dus geen mannetje of vrouwtje. Zo beleef ik mezelf ook als androgyn. :)
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige reactie, Karel! Ik ga er graag eens over verder, dank je!
Verwijderen