Ben er eigenlijk geen type voor..
Doodgaan
Nog steeds hoop ik op een opleving.
En die komt niet...
Toch kan ik het niet maken!
Doodgaan. ik vind het ook erg eng...
Maar als je 2 zoons hebt kan je ze het eigenlijk niet aandoen.
Doodgaan...
Een vervolg;
Hoe kun je je instellen op 'doodgaan'?
Wie zal me missen, en zo ja...
wat maakt het eigenlijk uit!
Zal het mijzelf wat uitmaken dan?
Nee, dat weten we nog steeds niet.
Doodgaan is het moeilijkst als je nog leeft... toch?
Volgens mij zijn er niet veel mensen die er op deze manier over nadenken..
En dan ben ik er ineens niet meer...
Das toch raar.
'Raar' vind ik na al die jaren dat ik nadenk over de dood nog steeds de beste omschrijving, Walter. De menselijke geest heeft blijkbaar veel moeite met het concept 'niets' dus blijft bedenken wat 'de dood' nu eigenlijk is en wat er eventueel na komt.. Ook filosofisch - dus niet alleen metafysisch - lastig: zodra je iets het etiket 'niets' hebt opgeplakt, is het niet 'niets' meer dus kun je het ook niet 'niets' noemen. Mooi om over te filosoferen tijdens het drinken van het jenevermerk dat 'Niks' is genoemd. 'Wil jij wat?' 'Doe mij maar niks.' ;-)
BeantwoordenVerwijderenEen mooie reactie.... want gisteren dronk ik niks, nergens uit! ;-)
BeantwoordenVerwijderen