Bijna niet te doen!
In bed liggende denk ik vaak;
Gewoon bloggen over hoe het NU is.
En dat als 75 jarige?
Notabene één die zich nog steeds 30 voelt?
Maar gelukkig voel ik geen enkele leeftijd.
Ook geen 75.
Een leeftijd die mij onmogelijk leek...
Vreemd toch...
Maar ik mag niet klagen...
(van wie eigenlijk niet?)
Alles werkt nog.
Nah... tis m'n eerste leugen.
Oké, ik heb geen extreme rimpels,
tenzij het licht verkeerd valt!
😊
Zou bijna vergeten te schrijven dat het lopen niet meer vanzelf gaat.
Maar op zich ben ik blij dat het me gelukt is om zonder medicijnen te leven.
😏
Resultaat is:
dat ik weer m'n oorspronkelijke zelf ben.
Vooral de vrolijke!
😄
En dan nu nog wat nostalgie?
Zo, dat appeltje is geschild!
Maak er maar een mooi weekend van.
💚
Mooi blog, Walter. Mijn moeder zei altijd: "ik ben een jonge meid in een oud lichaam". Ondertussen weet ik wat ze bedoelde :-)
BeantwoordenVerwijderenDank voor je ractie...en ja, zo gaat dat!
Verwijderen