Min of meer een gedicht of poëzie?
 |
| Deze foto begrijp ik niet. |
Wat een raar gevoel is dat toch...
Alleen zijn, je alleen voelen
en dan af en toe weer toch...
dat al-één zijn, één zijn met jezelf.
Zonder een gevoel van één-zaamheid.
Alleen, maar niet eenzaam,dat lijkt soms
een eeuwig durend gevoel.
Totdat...
Totdat er een moment komt dat je die verbondenheid weer voelt.
Dan ineens ken je dat gevoel weer;
Al-één zijn of Verbondenheid ervaren.
Alleen, is dat altijd eigenlijk gewoon totaal verbonden zijn?
🙏
🙏
Kweet niet of je een antwoord wil Walter. Maar wat mij betreft wel. Echt all-een zijn is een zijn met jezelf en alles en iedereen :)
BeantwoordenVerwijderenVan jou altijd goed Karel! :-)
Verwijderen