Totaal ingepakt...en ik wacht.

Ahh, mijn geboorte-huis!

Had m'n laptop al opgeborgen, maar ja...dan zit ik me gelijk erg te vervelen, de tv is al ontkoppeld!
Wat zal ik blij zijn als ik daar eenmaal ben!
Maar het zal nog een tijdje duren, want er zijn erg veel dozen en losse spullen, het beste zal zijn om die maar eerst te gaan brengen...
Mijn kamer staat nu propvol met losse dozen en giga veel schilderijen, het is duidelijk dat ik hier niet heb stilgezeten!
Lijkt me het beste eerst maar eens alle dozen te verhuizen, het is werkelijk veel te veel voor in één keer.
Op zich gaat het wel goed, want ik barst van de energie...toch voel ik de vermoeidheid daaronder behoorlijk sluimeren...
Niet meer dat gevoel van; zal het wel of zal het niet is er gelukkig niet meer...en dat voelt eigenlijk vreemd!
Als compensatie zit ik me behoorlijk vol te proppen, brood met kaas...
Het is best vreemd om te weten dat je totaal uitgeput bent en het toch niet te voelen!

Heb me expres toch maar niet gewogen...dat komt wel als ik daar eenmaal een paar dagen ben...
Om nog even een beetje te mopperen, m'n liesbreuk is pijnlijker dan ooit, het trekt door m'n heup en naar de linkerkant van mijn onderrug.
Maar ik ben dankbaar dat ik verder zo gezond ben als een vis, en volgens mij kunnen die geen liesbreuk hebben!
😤😝😅
En vissen hebben geen vuisten, want de bult in mijn linkerlies is zo groot als de vuist van een bouwvakker!
Zal ik nog eens wat akeligs vertellen!
Laatst was ik bezig om die bult naar binnen te drukken...totdat ik erachter kwam dat ik mijn linkerbal ook aant mee drukken was...
Hahaha, tis niet eens een grap!
Ach, op deze manier kom ik toch nog mijn wachtende uurtjes creatief door....

Kan natuurlijk ook nog effe plat gaan...

Meteen de hele straat er maar bij!
Het was het mooiste pand...