Natuurlijk had ik grootse plannen voor vandaag..

 Maar ik blijk genoodzaakt te zijn deze dag over te slaan.

Schrijven over hoe we deze waanzin de baas kunnen blijven.

Soms lijk ik de enige die dit zo ervaart, de waanzin!

Dan maar slapen, het is voor mij de veiligste oplossing.

Maar ik voel me geestelijk sterk en positief.

De dag is nog niet om, dus wie weet!

Toch nog even verder gaan..

Steeds alles uit jezelf moeten halen is doodvermoeiend...

Maar gek genoeg past het bij me!

Zal trouwens wel moeten... want er is niemand anders.

Dus, na de keurig gebrachte lunch ga ik weer m'n bed in...

Ook een vorm van mediteren...

Laten komen wat komt.

Een soort plannen in Stilte....

Totdat ik in slaap val of.... ineens weer actief word.