Typen.

Ooit heb ik getracht via een gratis typecursus mezelf aan te leren om met 2 handen te  typen.
Te weinig energie in gestopt, dus nog steeds met één vinger.
Misschien rustgevender dan dat geratel met 8 vingers...of worden de duimen ook gebruikt?
Het is niet een echte vraag hoor, meer een soort 'afvraag',je kunt tegenwoordig immers alles googelen.
Ander onderwerp.
Ik had eergisteren zin om zuurkool te maken, en bij het koken gebruik ik meestal een kookwekkertje.
Ditmaal ook, want natuurlijk ben weer tijdens ik tijdens het koken met allerlei  andere dingen bezig!
Aardappelen en zuurkool gaf ik dezelfde kooktijd en had ze apart maar tegelijk opgezet.
Kookwekker of niet, het is altijd raadzaam om tussendoor even in de pannen te kijken.
En dat had ik in het begin gedaan toen het eenmaal kookte...
Fout! Hihihi
De zuurkool was heftig aangebrand, toen heb ik de bovenste laag er maar afgevorkt en er toch alsnog een stamppotje van gemaakt
Als het niet te vreten was kon ik het altijd nog weggooien.
Ik verlang zo nu en dan naar moeders ouderwetse Hollandse kookkunst.
Tot mijn verbazing smaakte het naar moeders kookkunst!
Het was heerlijk!
:-))
 ( vergeten om de verbrande laag te vereeuwigen..)

En zo gaan we de eerste week van maart in...

Fotowerk van mijn jongste zoon .

En verder ben ik van alles aant verzinnen om weer helemaal eruit te komen.

Zelfs met een kookwekkertje bepalen wanneer ik iets ga doen.

 of juist iets ga laten..

Het werkt!

En dan bedoel ik natuurlijk het kookwekkertje..

;-)

Zondagsrust.

Dus....

Dus wens ik je een gezellig weekend.

Natuurlijk had ik er weer een schrijfsel van kunnen maken.

(Beschikbare ruimte voor gastschrijvers)

Maar wie weet wil iemand dat wel een keer voor mij doen!

Gewoon bij 'opmerkingen', oftewel 'reacties'.

Zou grappig zijn als er gastschrijver is...

Natuurlijk moet het wel eerst door Poppie bekeken worden..

Heb er weer zin in!

En dan bedoel ik Nikon foto's maken 

En dat noemen ze nou; Rembrandttiek licht...

Culinair hoogstandje?

Gewoon even aan de slag om me weer beter te gaan voelen..
Alles stond klaar, en toen ik de boter wilde pakken, bleek er geen meer te zijn.
Even overwoog ik dan toch maar niet te gaan koken en...
Nee, dat was mijn eer te na.
Goede momenten moet je gebruiken.
Dus op naar mijn supermarkt!

Was het eten lekker?
In ieder geval was Poppie blij met de inhoud van een visstick.

Letterlijk boter bij de vis gedaan dus...

Bijna weer Kerstmis?

Oeps...

Eigenlijk geen idee wanneer het weer Pasen is...

Totdat ik er weer echt ben...

Gewoon foto's.

Een toepasselijke foto om mee te beginnen...

Natuurlijk speciaal voor jou bedoeld.

;-)

Ben ik vrolijk of doe ik vrolijk?

Daar gaan we het niet meer over hebben.

Kan me niet beheersen...

]

Keek net in de spiegel...verschrikkelijk wat depressie met je doet.

Geen grappige foto erbij, helaas...

Liever wil ik honderd jaar slapen.

Moet je allemaal niet op je blog zetten, dacht ik nog...

Ik wil er niet in stikken...

Wat moet dat moet en.... aan de telefoon ben ik wel weer vrolijk.

Nee, ik geef je niet mijn telefoonnummer.. ( Humor?)

Naar bed, naar bed zei Duimelot...

Eerst nog even likken, zei Likkepot...
Hoe het verder ging weet ik niet meer.
Slecht slapen haal je niet echt in door overdag te gaan slapen.
Tegenwoordig gebruik ik mijn blog om mij te 'ontluchten'.
En elke keer kijk ik zelf of ik een bericht laat staan of verwijder.
Blogger had een bericht gestuurd dat boodschappen met seksuele inhoud vanaf 23 maart niet meer zijn toegestaan.
Ik hoop dat dit bericht door de keuring komt!
Met dat gelik van Likkepot weet je het maar nooit...
Maar Duimelot heeft gelijk... naar bed, naar bed.
 

Een raar uitzicht.

Mijn herinnering over depressief zijn is dat vrienden je ineens zat kunnen zijn.
Geef ze eens ongelijk. 
Ik kon het helaas niet naar mijn eigen moeder toe.
En nu zit ik er zelf weer in.
Erfelijke ziektes, dan denk je eigenlijk niet aan depressie...
Maar ik ga het overwinnen, hoe dan ook!
Geen medicijnen meer voor mij... die hebben mij ooit totaal in de vernieling gebracht, zowel lichamelijk als geestelijk.

Waar het ontstaan is..

En in de late avond word ik sentimenteel.

Het sluiten van mijn blog.

foto gemaakt door mijn lieve vriend Jan

Natuurlijk hoop ik dat het tijdelijk zal zijn.
Ik begin mij zeer ongemakkelijk te voelen met het 'etaleren' van mijn depressie.
En het gevoel dat ik andere depressieve mensen er mee help ben ik totaal kwijt.
Liever zou ik slapen en de deur niet meer uitgaan.
Wakker worden als het over is.
Het is zo lang geleden dat ik dit gevoeld heb.
Kort slapen en nog angstige dromen ook.
De menselijke geest is een vreemd iets.
Als je er de controle over verliest....
Elke keer als ik slapen ga denk ik; morgen beter.
Maar in de morgen is het steeds slechter.
Gisteren hielp ik nog een goede vriendin, ze had een date en vroeg me haar te blijven zien via skype.
Ja, dat kan tegenwoordig.
Soms moet je elkaar een beetje beschermen als alleenstaande.
O god wat ben ik toch moe.
Helaas wordt mijn bed steeds meer een soort hel.
Deze idioot gooit het op zijn blog.
Waarschijnlijk betekent het dat ik nog steeds vertrouwen in mensen heb.
Natuurlijk heb ik dat!

Het kan je overkomen.

Machteloos verdrietig.
Maar natuurlijk breng ik het dichterlijk.

Het hoort eigenlijk niet op mijn Spijkerbed.

Ingestorte eenzaamheid.

Nee, op een blog hoor je positief te zijn en dat ben ik ook!

Alles hoort nou eenmaal bij het leven.

Gisteren wilde ik er weer eens niet zijn..

En geloof me, daar maak je geen vrienden mee.

Blablabla en vrolijk geflierefluit op mijn blog?

Eigenlijk wil ik gewoon slapen!

Het slapen gaat steeds moeilijker...

En in de avond prop ik mij vol om mij 'beter' te voelen.

Soms ben ik zo moe en bang om al mijn contacten te verliezen....

Het moeras onder mijn voeten is twee verdiepingen groot.

Als ik zink is er geen Spijkerbed meer.
Toch blijf ik maar beter verwoorden wat er speelt.
Ik heb weer anderhalve week om mezelf bij elkaar te rapen, lieve vriend.
Humor en depressie, soms gaan ze even niet meer samen.

En inderdaad, ik schraap de sneeuw en het ijs weg om weer bij het gras te kunnen komen...

Wat is tijd eigenlijk?

fotobewerking; Jan.

De week begint weer...en dat komt omdat het ooit zo is ingesteld!

Los van al je verplichtingen...voel jij die week dan, voel je de dag, behalve dan het licht en donker.

Ervaar jij los van alles dat het maandag is?

En dan heb je een weblog en je blogt..

De seizoenen voel je in je lijf, maar de tijd in uren en dagen?

Als je het geluk hebt van een baan of geen baan...

Ik wens je een zeer goede week toe.

Enne..laten we ons niet teveel beïnvloeden door negatief nieuws! 

De gezelligste man van Nederland.

Veel te lekker!

Gewoon een snelle maaltijd, kipblokjes met verse Chinese roerbakgroente en ajam pangang 

saus.
Eigenlijk had ik voor 2 dagen gekookt...
Op de weegschaal staan durf ik niet meer, hihi.
En onder de douche moet ik moeite doen om mijn...
.........
........
douchevloer te zien. :-))) 
En mijn veters knoop ik ademloos dicht.
Verder eet ik goed!

In de wolken zijn.

Fotobewerkingen door Jan gemaakt.

Ja en nee..

We zijn realistisch.

De afstand en de omstandigheden zijn problematisch.

Maar de liefdevolle vriendschap is puur.

Gek genoeg gunnen wij elkaar een maatje op fietsafstand.

Als dat geen liefde is!

Mooie man!

Hahaha...

Je hebt 't of je hebt 't niet.

Met dank aan Jan.

Hij was de fotograaf en de bewerker.

En natuurlijk een fijn weekend gewenst.

Het idee op zich is goed...

Waarschijnlijk kijk ik teveel kookprogramma's.

Dit gerecht had geen enkele finale gehaald.

Op 24kitchen zou ik de tent zijn uitgeslagen!

Rudolf had me misschien één van zijn overdreven taarten in mijn smoelwerk gedrukt..

Maar...het idee op zich is goed.

Wat er mis ging?

Ik was eigenwijs want de krielaardappeltjes lagen al een week zurig te ruiken in de koelkast.

De saté saus ( dat op ontlasting lijkende donkerbruine gedoe) had ik te lang gemagnetrond.

Atjar tjampoer erbij was een slecht idee, de saté gehaktballetjes waren goed gelukt.

Ze kwamen dan ook kant en klaar uit een verpakking.

Nogmaals...het idee op zich is goed.

En de balletjes waren van Stegeman, de spruitjes waren van...het platteland.

Ondanks dat waren ze niet plat maar gewoon rond.

En dat rijmt dan weer op 'gemagnetrond', een woord dat niet blijkt te bestaan.

Nog niet..

In de roerbakpan zag het er nog hoopvol uit.

Tja, wie zijn we eigenlijk?

Zegt een uiterlijk iets over een innerlijk?
Misschien toch wel...
Maar ik heb vele uiterlijken, dus ook vele innerlijken.
En daar ergens middenin ben ik die ik ben.
Net zoals jij.

Kijken en bekeken worden.

Hoe kijk jij naar mensen?
Meestal ligt het aan je eigen stemming hoe je kijkt en wat je opvalt aan mensen.
Ik heb periodes gehad dat het leek dat ik gedachten kon lezen.
Niet letterlijk, maar ik voelde de emoties van mensen, hun geluk, hun ongeluk, gepaard gaande met beelden die ik dan binnen kreeg.
Voor dat soort 'voelen' heb ik mij afgesloten, toch kan het mij nog wel eens overvallen.
Bijvoorbeeld in mijn supermarkt.
En het helpt om ook in de winkelwagentjes te kijken.
Maar iemand even in de ogen kijken, of op hun gedrag letten...

Ja, daar kan je veel uit opmaken, maar trek er niet te snel een conclusie uit!
Het zijn momentopnames.
Op een luie dag kan het voorkomen dat ik er een beetje als een zwerver uitzie, rommelige joggingbroek en ongeschoren. Haar in de war had ik er graag aan toegevoegd, maar daar heb ik te kort haar voor.
(Vanwege kalendheid, ssttttt)
Die snel aangetrokken joggingbroek, een zwarte...oeps als je een verharende poes hebt!
Verharende poes?
Ongeschoren de deur uit...heb het nu niet over mijn poes.
Dacht altijd dat ik best wel een ijdele man was...was, want tegenwoordig vergeet ik nog wel eens in de spiegel te kijken. En als je een baard hebt waar de jam in hangt...
Hihi, nee dat laatste zal me niet gebeuren hoor!
Straks weer even wat noodzakelijke boodschappen doen.
Ik heb me geschoren en zelfs nivea soft gesmeerd!
Aftershave laat ik maar achterwege, want stel dat ik sjans krijg die mee naar mn huis wil!
Af en toe heb ik een echt vrijgezellenhuis... Van het slordige soort.
Die afwas staat er nog steeds.
Dus vandaag geen koffie bij mij!

Kijken en bekeken worden kan op vele manieren.

Dus dan maar weer een eetfoto?

De foto's zijn extreem 'vintage'!

 

Nog een heel werk, dat vintage bewerken...

Jokken gaat mij, over dit onderwerp makkelijker af. 

;-)

Weer alleen gaat mij niet makkelijk af....

Maar ik heb doorgezet om uitgebreid voor mezelf te koken.

Dus..de keuken is weer een puinhoop!

Die foto's voeg ik later bij dit bericht, want die heb ik via mijn Nikon gemaakt..

Er is geen recept bij....behalve dat het 'rundervinken' waren.

Die kwamen spontaan langs vliegen.

 

Wereld Stilte-dag.

Woensdag is/was mijn Stilte-dag op mijn weblog...

Vandaag sta ik even stil bij de gekte in de wereld...

Over haat en geweld kan ik niets zinnigs zeggen.

Ik ken het niet en voel het niet.

Dus dan maar beter stil.

Laten we er toch maar van uit gaan dat liefde uiteindelijk overwint en dat het kwaad zichzelf straft.

Straks is het weer lente....

Vaste prik.

Foto; Jan.

Elke keer als J. te G. is hebben ze een vaste routine...

Één van die dingen is...cappuccino bij een cafeetje in het winkelcentrum.

En natuurlijk visjes kijken bij de dierenwinkel!

( Niet bij de visboer natuurlijk...)

...En toen zei Jan;
'Kijk die vrouw heeft carnavals kleren aan...'

Hihi, ik was er niet zeker van, het had ook een 'Zeemannetje' kunnen zijn..

De witte roos.

Voor mij een symbool voor zuivere liefde...

Carnaval in Gouda?

We hebben zo onze eigen manier van vieren.

Polonaise door de kamer?

Dat nog net niet!

Dit slagveld op de foto zag er prachtig uit toen J. ermee de kamer in kwam.

Andere koek dan Mac Donalds.

Films kijken tot in de vroege uurtjes en er gezellig dwars doorheen kletsen.

Gewoon jezelf kunnen zijn, dat is eigenlijk het mooiste dat er is.

Nadeel van dit voordeel is dat ik steeds meer kilo's van 'mezelf' word.

Maar we hebben lol!

Nog een voordeel van een nadeel, J. kan heerlijk koken.

Bourgondisch....maar dat schijnt typisch Limburgs te zijn.

:-))

(Maar we roken geen van beiden ;-) )

We zijn die we zijn en...Valentijn.

Vervroegd bericht, anders verwijder ik het weer! 
Dus...maandag de 16e!

Oeps...nog nooit heeft iemand voor mij iets gedaan voor Valentijn.

 De plannen werden gewijzigd,vanwege...

Dus kwam J. naar G.

En J.pakte uit....

Valentijnsdag.

We zijn die we zijn, want het enige dat ik voor J. had was mijn....

Ik ben erg slecht in cadeaus kopen...ik denk er te veel bij na!

 

 Dus heb ik mijn liefde voor J. maar in een croissant gestopt..

Niet letterlijk hoor, chocopasta en jam vonden we toch lekkerder.

( Op de foto lijkt hij groter dan hij is hoor...)

Een hartvormige vanillegeur ruikt heel apart..

En wat mijn 'depressiviteit' betreft..

J. zal er geen last van gehad hebben

Het viel hem wel op dat mijn 'dip' mijn maag en buikstreek flink gevuld had..

Dikkertje Dap, of eigenlijk Dikkertje Dip dus.

Slapen gaat slecht,  maar zeuren over depressiviteit gaat me goed af.

En natuurlijk ga ik weer flink lijnen!

Wel eerst even googlen wat dat woord betekent..

;-)

Even een tijdje stil hier?

Inderdaad, even een tijdje stil.

Oké, het was in de aanbieding..

Twee dagen biefstuk met gebakken krieltjes enzo.

Dat 'enzo' bleek het eten een rare smaak te geven.

Dus na een plakje 'enzo' heb ik daar niet verder van gegeten.

En de biefstuk had ik te lang gebakken en de krieltjes en groente in te veel boter.

Natuurlijk toch alles naar binnen gepropt.... 

Ligt het aan mij of smaakt biefstuk  allang niet meer naar...biefstuk?

Tijdens een depressie moet je veel vitamine B tot je nemen...

Getverderrie, en dan die niet rationele angsten en onzekerheden tijdens...

Gisteravond dus weer hetzelfde menu.

Hopelijk iets beter gelukt...

Inderdaad, beter gelukt.

Het is erg tegenstrijdig om depressiviteit als binnenste buitenstaander te beschrijven.

Soms heb ik de neiging dit soort schrijfsels het label 'humor' te geven.

Maar wie neemt je dan nog serieus?

Eigenlijk word ik hierin liever niet serieus genomen...dat maakt het alleen nog maar zwaarder.

Vlucht de kleine wereld in.

Dan doe ik de deur open voor iemand die aangebeld heeft en zeg; 'Ik ben er niet'.
Kijkend op de klok stel ik steeds het leven uit.
Een nummermelder doet mij voorbereiden op hoe ik een gesprek aanga.
Nooit zwaarmoedig natuurlijk.
Mijn kleine wereld begint als ik weer veel te vroeg wakker word.
Drie uur,soms vier of vijf uur.
Ik trek mijn knieën op en ben weer een foetus.
Helaas met bewustzijn...
Geen kloppend moederhart dat mij gerust stelt.
En dan zoek ik 'God', waar ben je, bescherm me, doe mij veilig voelen!
Hij heeft het te druk voor mij, vind je het gek in deze wereld!


Er is werkelijk niets dat een depressie ongedaan kan maken, behalve dan het toeval.
Dan denk ik terug aan mijn moeder....vele jaren depressief op de bank, vlakke stem door de telefoon, gelaten houding als ik weer eens een paar dagen voor haar kwam zorgen.
Het zoog mijn energie totaal weg...zo wil ik niet voor anderen worden.
Die kleine wereld invluchten lukt me niet meer.
Depressie....een raar iets. Stofjes in je hersens, toch maar eens kijken of dat Swifferding helpt.
Blijkbaar ben ik er geschikt voor en bedenk me wel eens, hoe zou ik met een lichamelijke ziekte omgaan?
Voor die mensen heb ik veel bewondering en..mededogen.

Zalm uit een blikje.

Grijze lucht, februari fris en alweer een afwas!
Soms lijkt het wel alsof ik hier met 20 man woon!
Kattenbak....ik zie een geïrriteerde Poppie in en uitlopen.
Steentjes worden verspreid over mijn keukenvloer.
Ik verlaag mij tot kattenhoogte en ja hoor....de bak moet nodig weer verschoond!
Mijn reuk is slecht of de kattensteentjes zijn van zeer goede kwaliteit.
De overgebleven nasi gooi ik maar beter niet in de keukenafvalbak...
Van links naar rechts loop ik besluiteloos met het nasi gebeuren de keuken door..
Alsof dat een oplossing biedt!
Ja, daar bewaar ik toch die kleine plastic zakjes voor!
Dan zoek ik een lepel om het gebeuren in te laten zakken...in een zakje.
Poppie lijkt provocerend de schone kattenbak te gebruiken.
Lawaaierig komen er weer een aantal steentjes naar buiten.
Stoffer en blik en alweer bukken!

En toen zei ik....

...en toen zei hij; dan zet je er toch gewoon een foto op!
Waarop ik antwoordde; Bedoel je een foto zoals deze?
Dat zou kunnen, was zijn antwoord.
Even was het stil...
Praat jij vaker tegen jezelf?
Gelukkig nog niet hardop....
We besloten het niet verder te vertellen en het gewoon tussen ons te houden.