Liefde op het eerste gelicht..eh, gezicht!

Maar hoe deze liefde zich ontwikkelt, tja dat is meer iets voor mijn fotoblog!

Binnenkort te aanschouwen, wel 16+ ;-)

Vage blogberichten.

Waar gaat het eigenlijk over en op welk been word ik gezet?

Je mag kiezen tussen het goede en het verkeerde.

De foto laat niets te wensen over.

Te raden wel.

Doe maar geen poging, ik heb zelf geen idee namelijk.

Vast een vaag weekend gewenst.

Jammie....?

Te veel in huis gehaald het afgelopen weekend.

Maar ja, als je elkaar een keer in de drie weken ziet...

Dus gisteren een gehele maaltijd kunnen samenstellen!

Champignons, uien, knoflook, bleekselderij en tomaat.

Volkoren pasta erbij en het was een verantwoord vegetarisch gerecht.

En nog erg lekker ook!

De ingredienten die ik hierboven noem waren gewoon basic.

Kruiden en verdere bewerkingen liet ik aan mijn fantasie over.

Bij deze nu aan de jouwe!

;-)

Op de foto!

Gistermiddag (te?) lang bezig geweest om nieuwe foto's in mijn foto bestand te krijgen.

Min of meer gelukt, want daar waar het eerst met een enkele muisklik gelijk goed ging, moet ik nu nog steeds eerst allerlei bestanden aanklikken.

Oké, terug naar het semi-raadselachtige bericht van gisteren...

Het ging over, tatterata...orchideeën!

Hier in de buurt zie je ze bij 8 van de 10 huizen parmantig voor de ramen staan.

Let wel, alleen bij nette mensen!

Daar waar de gordijnen schots en scheef hangen, de ramen vuil zijn en er geen beschaafde raamdecoratie is, tref je geen orchideeën aan.

Sinds kort behoor ik dus bij de beschaafde en nette mensen.

Dankzij J. ;-)

Het werd dan ook eindelijk eens tijd!

Want zoals je weet begin ik al aardig richting 100 te gaan.

Een mens kan niet blijven uitstellen.... :-)

Natuurlijk wil je alles weten over deze orchidee.

Dat kan!

Klik hier en je bent uit je lijden verlost.

;-)

Orchideeën communiceren graag met elkaar, daarom  is het aan te bevelen er 3 te nemen.

(Waar of niet waar?)

 

Niet gelukt.

Poppie heeft er werkelijk niks mee te maken...

Zelfs het berichten over een mislukt bericht mislukte.
Mijn lappie deed ineens raar en ik moest opnieuw opstarten.
De beschrijving over het mislukte bericht was verloren gegaan!
Tijdens een fikse wandeling in het weekend kwamen we erachter dat bijna iedereen ze heeft.
Inmiddels heb ik er ook een, dankzij J.
Maar de foto's mislukten en het bericht sloeg daardoor nergens meer op.
Mocht je vermoeden waar ik het over heb, vertel het me en misschien inspireert het me tot nieuwe foto's en een uitgebreid bericht.
Want zeg nou zelf, als bijna iedereen ze heeft is het toch de moeite waard om er een interessant bericht aan te wijden?

De week vrolijk beginnen.

Genoeg ruimte?

Elke dag is nog beter!

Gewoon opstaan en doen alsof je malle Pietje bent.

(zang); 'Vandaag ben ik zo vrolijk,zo vrolijk was ik nooit....'

Ik heb er flink in geoefend, maar helaas, het lukt niet altijd.

Behalve mijn eigen huis/tuin en keuken problemen is daar ook....

ik durf het al bijna niet meer te schrijven...., de gekte in de wereld.

Eerst had ik oogkleppen aangeschaft, hielp niet, daarna een berg zand in mijn huiskamer laten storten 

(kop in het zand), hielp ook niet.

Daarna een steen door mijn prachtige tv gegooid.

Je raadt het al, hielp ook niet.

Dan maar gewoon een gezellig weekendje met J.

Simpelweg genieten?

Ja, totdat we het weer even over het wereldnieuws gaan hebben, dan zakt even de stemming

Totdat een van ons roept;

Hupsakee, we gaan onze relaxkleren aantrekken!

Het feest is weer even voorbij en laat nu weer 3 weken op zich wachten.

Niet getreurd, gelukkig zijn we beide ook best wel einzelgängers.

Dus dan weer richting Limburg...en dat tijdens de carnaval!

Trouwe bezoekers, ik wens jullie een fijne week met liefst goed journaalnieuws!

We gaan ons gewoon massaal suf affirmeren; 'Ik zie alleen maar vrede en liefde om mij heen'.

Geloof me, binnen een week is alle wereld ellende opgelost!

Tenzij er 2 niet mee affirmeren,tja dan verpesten ze de boel.

;-)

Vissen die uit de hand lopen?

Heb je dan loopvissen?
Zou me niets verbazen.
Maar hier gaat het over de hobby van J. te R.
En af en toe is het J. te G.
Zodra het W. te R. is kan ik meegenieten.
J. begon met een klein bakkie met loopvissen.
O nee, dat uit de hand lopen is pas later begonnen! 
Inmiddels zijn er 3 bakken en als de ene net bevallen is, is de andere alweer zwanger!
Zeg maar gerust; Sodom en Gomorra in een bakkie.
Ik moet toegeven, het is een bijzonder leuke hobby en soms vullen we uren met visnieuwtjes.
( Uren is natuurlijk sterk overdreven ;-) )
Natuurlijk beweert J. dat hij alles in de hand heeft en precies weet tot hoever hij gaat!

Maar gister hadden we weer een simpel en komisch uitje..
Gewoon naar het winkelcentrum alhier.
Bij de Xenos troffen we een stel die met een kinderwagen hun 2 papegaaien uitlieten.
De pg'en zaten op de duwstang en scheten er lustig op los...in de kinderwagen dus.
Daarna waren we in de aquariumwinkel waar een ongecompliceerde man de ene vis na de andere kocht. 'Ja,doe die ook maar'...'Meneer het zijn wel allemaal vrouwtjes'.
Hij schoot in een ongecompliceerde lach en zei; 'Maakt mij niks uit hoor!'

De nieuwe grote bak van J.

Vanuit ons stamkroegje zag J. een stevige vent in een keer een half belegd stokbrood naar binnen schuiven.
Je hoeft soms niet ver om van alles mee te maken...

En omdat het toch zondag is....zijaanzicht bij J.

Bijna vergeten, de foto's zijn door J. gemaakt en door W. bewerkt.

Was de hele wereld maar zo samenwerkend, toch?  ;-)

Terug naar niks.

Toen; Een dagje op stap met Marjolijn!

Stoppen met bloggen ga ik nog niet doen..ik zou mezelf ontzettend missen!
Maar op de foto zie je hoe stil het is geworden...

Een zeer fijn weekend gewenst. 

;-) 

psje;
Gister zat ik op de fiets om nog wat extra boodschappen te halen en
alles zag er erg vreemd uit...
Ik bleek mijn leesbril nog op te hebben!
Toen ik dit bemerkte dacht ik;
Toch maar niet over de toestanden in de wereld schrijven en eerst maar eens zorgen dat ik mijn hoofd erbij hou. 
Zelfs bij die laatste opmerking krijg ik bizarre gedachtes.
Kan alleen maar hopen dat de wereld eens goed wakker wordt!
Nu weer even het leuke nieuws....
Gisteren was het hier weer ouderwets druk! 
Enne...verder is het weer feest hier!
Iemand uit Roermond is er.
Samen op dieet. 
Die eet en die andere eet ook!
Hihihi



 

Ingelast bericht. :-)

De telefoon ging....
Dat zal Jan zijn die zijn tijd van aankomst even doorgeeft.
Geen Jan, maar mijn tussenpersoon van mijn schadeverzekering.
...Ik zat klaar voor het slechte nieuws, ik ben immers een pessimistische optimist!
Maar voordat ik kon nadenken kreeg ik te horen;
Wilt u nog even uw banknummer per mail door geven, dan maken wij het door u opgedane schadebedrag gelijk over..
Mijn broek zakte af, dus nu met de broek op mijn knieën typte ik dit bericht.
Geen probleem, ik moest toch naar de wc!

Mijn beleefde, maar adequate telefoontje lijkt toch geholpen te hebben.
Beleefd lik op stuk geven is een keurige techniek.
 Blijkbaar... ;-)

Het is zoals het is....

En hoe is het dan?

Het is een beetje te stil op mijn blog geworden....

Weinig bezoekers nog.

Neemt niet weg dat ik de reageerders zeer waardeer.

Maar ik ga eens kijken of ik tot wat meer inspiratie ga komen de komende tijd.

Het is zoals het is en ik ben zoals ik geworden ben.

Stiller...

Groetjes!

Dan maar weer bellen...

Tijdens de kerst financiële schade opgelopen door poging tot inbraak.
Claim ingediend bij m'n schadeverzekering...niets gehoord, toen gebeld.
Was ontvangen maar zouden ze waarschijnlijk niet vergoeden.
Nu weer weken verder, weer gebeld en om een schriftelijke reactie hunnerzijds gevraagd.
De Goudse verzekeringen... o ja, erg beleefd aan de telefoon, ik ook trouwens.
Dat lukt mij gelukkig meestal wel.
Dit keer merkte ik zelf een boos trilletje in mijn stem.
Maar mijn woorden bleven beleefd.
En nu maar weer afwachten.
Blijkbaar is hun beslissing bij henzelf niet duidelijk over wat ze er mee moeten.
Over 480 euro doen ze moeilijk, waren de inbrekers werkelijk binnen geweest dan had het over duizenden euro's meer gegaan!

Gelukkig kan ik na zo'n telefoontje de boel weer even loslaten....totdat de irritatie zich weer heeft opgebouwd.
Het is toch wel een gemak dat ik een kopieermachine in huis heb! 
Even van me afgeschreven en...ik glimlach weer! :-)

En wat mijn fotografie betreft, voorlopig nog even smartphone-photografie...

Vier dagen salades.

Het was weer zo'n aanbieding, 2 maaltijd salades voor 5 euro!
Zou je alle ingrediënten apart kopen ben je veel meer kwijt.
De eerste dag gegeten zoals het hoort, de tweede dag aangevuld met gekookte eieren.
Beetje geroosterd oud brood erbij en ik was vervuld.
( Gevuld)
Daarna was de tweede salade aan de beurt...weer 2 dagen van gegeten!

Creatief zuinig zijn dus.
;-)

Nog niet wat het wezen moet. Stilte....

Maar stapje voor stapje kan ik weer in mijn fotobestanden.

Een passende foto om maar weer eens een

Stilte-dag

te houden. 

 

Ouwe koeien uit de sloot halen.

Het nadeel van ouwe koeien in een sloot, als ze slechts enkeldiep erin stonden is er niks aan de hand, maar als ze inmiddels verdronken zijn...
Ik dacht, laat ik eens een bericht totaal verkeerd beginnen en dan gaande weg er toch iets zinnigs van proberen te maken!
 Maar ik heb me voorgenomen de aard van dit Spijkerbed ietwat oppervlakkig te houden, trouwens kan het volle gewicht behoorlijk pijnlijk zijn op een Spijkerbed! ;-)

Dus staat het oorspronkelijke stuk nu 'veilig' op Werkwijze. (klik)

Een beetje licht en warmte.

Bij gebrek aan tekst, geen lucifers nodig, gewoon even aanklikken.

5 Minuten knisperend haardvuur.

De week begint weer.

Foto; Jan.

Wederom geen bericht, maar ik kon het toch niet laten mijn trouwe bezoekers een goeie week te wensen.Bij deze!

De afstand en de rust op Spijkerbed.

Ook al zien we elkaar niet zo vaak als we zouden willen...
Meerdere malen per dag hebben we contact.
En dankzij het wonder van de huidige techniek kan ik deze rustige foto plaatsen.
Gemaakt door Jan.
Een rustige foto als mogelijk begin van een zeer rustig Spijkerbed.
De maand januari brengt mij niet veel inspiratie tot bloggen.
Rustig aan dus.

.....

.

Maar eigenlijk gaat dit over mijn poes.

Volgens mij heeft ze een winterdipje...

Kastje naar de muur situatie.

Je zou ook kunnen stellen, tussen de wal en het schip geraakt.
De poging tot inbraak, tijdens de kerst heeft me 480 euro gekost.
Zowel de politie als de slotenmaker gingen er van uit dat het vergoed zou worden.
Mogelijk door de woningbouw, mogelijk door mijn verzekering.
Dus heb ik toch maar even mijn verzekering gebeld omdat ik, na het versturen van mijn schade en politie rapport niks meer gehoord had.
O ja, ze hadden mijn papieren ontvangen en ik zou bericht krijgen via mijn tussenpersoon.
Een bericht dat het buiten mijn verzekering viel!
Niks, nada...geen bericht gehad!
En de woningbouw vergoed ook niks, ik had hen moeten bellen!????
Zie je het voor je, ik door weer en wind, via verwarrende treinstoring ( sneeuw ), 25 minuten vanaf Station Gouda, glibberend en glijdend, door striemende natte sneeuw naar huis gelopen...beroerd van de griep, kan mijn huis niet in omdat het slot was weggeslagen....
Ik had de woningbouw via hun alarmnummer moeten bellen...Was het de inbrekers gelukt binnen te komen dat had mijn verzekering een heel wat hogere rekening gekregen!
Tja, 480 euro, voor een verzekering een peulenschilletje en voor een woningbouw een speldenknop uit hun gemaakte winst.
Maar regels zijn regels, menselijkheid is niet aan de orde.
Natuurlijk ga ik nog wat schrijfpogingen doen!

Dit zijn van die momenten dat je je als alleenstaande erg alleen voelt staan.
Ondanks de geestelijke steun van vrienden.

Dan maar over mijn poes....

Een genuanceerde mening over het wereldgebeuren gaat mij niet lukken.
Dan maar over mijn poes.
Mijzelf inleven in wat er bij terroristen leeft en wat ze nou eigenlijk beweegt?
Onmogelijk, omdat het alleen met haat en macht te maken heeft, dus...
Dan maar over mijn poes.
Oog om oog, tand om tand en het einde is zoek en de dood nabij.
(In welk heilig boek staat dat ook alweer? )

Dat laatste ging over mijn poes natuurlijk!
(Maar niet heus ;-) )

Poppie is weer veel te veel verwend tijdens de feestdagen, dus nu trekt 'mevrouw' haar neus op voor katteneten, ongeacht het merk of de prijs!
Ze heeft allerlei trucs om mij te verleiden, van zielig kijken tot en met smakkend voor mijn neus gaan zitten.
Het was even moeilijk, maar door consequent geen luxe dingen meer te geven is ze nu voorzichtig weer haar gewone eten aan het eten.
Zou er hier iets in zitten als tactiek om terrorisme te bestrijden?
'Je suis Wallie' en tracht mijn kritische humor beschaafd te houden.

Koppige poes.

Ik ga jullie maar niet vertellen wat er gaande is, anders krijg ik misschien allerlei adviezen! Hihi.
Maar dat het mijn eigen schuld is, begrijp ik ook wel. ;-)
Er is hier een milde strijd gaande die gepaard gaat met af en toe een hongerstaking.
Natuurlijk verklap ik niet wie van ons 2 dan in staking gaat!
Pas in de nacht wordt er stiekem gegeten....
Overdag wordt er geterroriseerd. Gelukkig in milde vorm waar de wereld geen schade door lijdt.
Tegenwoordig kijk ik wel eens naar ; 'My cat from hell'.
 Poppie kijkt daarna naar; 'My boss from hell'. 

Afgetuigd en afgemaakt.

Zelf voelde ik mij ook al een beetje afgetuigd en afgemaakt.

Gammel van de griep kwam het Parijse nieuws nog harder aan, alhoewel er misschien niet veel verschil zou zijn geweest als ik geen griep had.

Een dubbel gevoel als je ziet dat de wereld zich verenigd vanwege...

Het enige waar ik op hoop is dat het kaf zich van het koren zal gaan onderscheiden.

Met die kerstboom ben ik nog steeds bezig!

Ik vermoed dat het 'psychisch' is. ;-)

In gedeelten alles naar boven brengen, eerst dumpen in mijn atelier ( o ja het was een atelier! ) om het dan vervolgens weer naar mijn slaapkamer te brengen en het op te bergen onder mijn bed.

Een bed dat daarvoor behoorlijk afgetuigd en afgemaakt zal moeten worden.

Om het daarna weer op te tuigen en op te maken.

Het goede nieuws is dat ik jullie deel 3 van 'Afgetuigd' zal besparen.

In ieder geval op korte termijn.

Wellicht komt er nog eens een;

'Afgetuigd en opgeruimd'.

Afgetuigd. (Half)

Eindelijk aan toe gekomen, want even vreesde ik dat hij opgetuigd en al de volgende kerst zou halen!

Gelukkig zijn de griepverschijnselen totaal verdwenen en blijkt uitzieken dus goed te helpen.

Vaak bleef ik lang door kwakkelen na een heftige griep. Ik nam dan ook zelden rust tijdens een griep.

Die twee kilo die ik in ruim een week ben afgevallen zijn mooi mee genomen en maken het aantrekkelijker om door te gaan met het letten op mijn eetgedrag.

( Ik tracht het woord dieet te vermijden)

De 'gezelligheid' van een verlichte boom kon ik in mijn griepweek eigenlijk goed gebruiken.

De boom is voor de helft klaar, dit bericht ook.

Volgende keer de andere helft?

Je zal toch naar de wc moeten!

Elk woord dat ik wilde typen over de gekte die er gaande is...het leek niet goed genoeg.
Toen ik gisteren de samenkomst in Parijs aanschouwde, had ik dubbele gevoelens.
Zijn we niet ooit een beetje doorgeslagen in dat alles gelijk discrimineren is?
Zelfs wat werkelijk niet deugde durfden we niet meer te benoemen.
Vrijheid van meningsuiting, zelfs voor psychopathische terroristen??
Voor mezelf heb ik nooit iets gehad met de waanzin van geloof die van  oude boeken en geschriften afhankelijk is.
Geloof kan beter iets zijn dat levend in de tijd is. Dat meegaat met zijn tijd.
Helaas lijkt dat een soort zonde te zijn.
Koran of bijbel?
Stoffige boeken waarin geen smartphone te vinden is.
Pak een telefoonboek uit 1950... en ga eens bellen!
Hoe erg ik het ook vind om te zeggen, er bestaat geen alles overlappende en persoonlijke goddelijkheid. God is totaal neutraal en in die zin niet betrokken.
Het is niet meer dan een energie....
Parijs, de straten vol met duizenden mensen, vanwege een stelletje psychisch gestoorde geloofs fanaten.
Zieke geesten die elkaar alleen maar zieker maken.
Geloof mag alleen maar tot liefde en begrip leiden..
Los van dit alles vind ik dat vrijheid van meningsuiting geen vrijbrief mag zijn voor kwetsen en beledigen!

En, nogmaals, in zo'n massale demonstratie...middenin de massa...je zal toch maar naar de wc moeten!!

Vergeleken bij het wereldnieuws een onbelangrijke boodschap;
Mijn griep is zo goed als over.
Alleen een tikkie hees. 
( Komt niet door schreeuwen tijdens het demonstreren...)

Uitzieken.

Het gaat erg langzaam, en een stukje schrijven over mijn walging over terrorisme heb ik maar achterwege gelaten.

Maar over dat uitzieken, ik vermoed dat het lukt. Zondag moet ik echter wel naar de supermarkt, dan is het eten voor Poppie op.

Zelf krijg ik nog weinig naar binnen.

Wegens persoonlijke omstandigheden..

Zeer kort achter elkaar eigenlijk.

Alweer grieperig.

Veel vitaminerijk voedsel in huis, dat scheelt

en ik hoef dit keer de deur niet !

Het is weer zover.

Na alle overdaad, weer even anders gaan eten.

Laten we het woord diëten maar gewoon vergeten.

Geen gemopper over onze zwaktes van de afgelopen periode..

Want eigenlijk zit er iets 'natuurlijks' onder.

Hamsteren voor de winter, speklaag kweken!

En dan nu maar weer knabbelen op rauwkost opdat we in de lente weer in de wei kunnen dartelen!

Met 9 kilo overgewicht valt dartelen mij nu behoorlijk zwaar en...

in de wei was het nog erg koud. 

Zelf moet ik wel weer het een en ander overwinnen...

Lekker smaakt het nog niet.

 

Leeg...

Verlaten gevoel.

Politie rapporten, rekening slotenmaker naar verzekering gestuurd.

Die 'simpele' dingen kunnen mij soms heel veel moeite kosten.

Niet te verklaren waarom.

Ben redelijke intelligente man....

Maar in dit soort gevallen kan ik totaal blokkeren en heeft het niks met intelligentie te maken.

Geblokkeerd raken blijft een gênant gevoel.

Gister belde een vriendin...'ik hoor niks van je de laatste tijd'.

Aan smoezen verzinnen heb ik een hekel, dus gewoon verteld hoe het zat.

En weer werd het begrepen

Dan denk ik wel eens, wanneer is de maat vol bij vrienden en kennissen?

ps.

Dan lees ik mijn brief voor de verzekering weer even door en denk;

Keurig en correct gedaan.

En me dan toch druk maken van te voren?

Gewoon weer maandag.

Gewoon?
Dit jaar was niet zo erg gewoon eigenlijk, veel gebeurd maar ook weer niet.
We zijn flexibele wezens en vinden iets al heel snel weer gewoon!
Hoe was jouw 2014 eigenlijk?
Kabbelend, hectisch of gewoon,ongewoon gewoon?
Is je lijf nog gezond, is je denken nog helder en overzichtelijk?
Zijn er wensen uitgekomen of zijn er misschien wat teleurstellingen...
We kunnen geen ijzer met handen breken, maar gelukkig zijn er ijzerzaagjes.
Ben ik nou eigenlijk een harde realist of een pessimistische optimist?

Onze levens.

Het schrijfstuk zat al helemaal in mijn hoofd.
Hier noemen ze het een blogbericht.
Nieuwjaar is eigenlijk onzin, elke dag is immers een nieuwe dag, maar toch vinden we steun in regels en rituelen. 
Kruidenstokboter met Chinesetomatensoep...dat hoort toch eigenlijk niet?
Onze levens? Hadden die niet anders horen te zijn?
En als je dan Rutten of Obama bent, of Wendy van Dijk of Sjors Kloenie (hihi), Tina Turner of Bret Pit of...dat je jij bent die hier leest of ik die hier schrijft?
Of dat ik was die ik was toen ik via mijn vak tussen de rijke mensen bivakkeerde.
Inmiddels heb ik mijn soepie op en mijn stokje.
En terwijl Maxima even in haar neus pulkt en Willem z'n kont afveegt na het poepen, kruip ik maar weer voor de tv.
Afwassen doe ik morgen wel.

Woensdag voelde als zaterdag.

Moet je er bipo/pipo voor zijn om wat rommelig in het hoofd te raken met die afgelopen dagen?
En kun je je voorbereiden op een eventuele inbraak?
Tja, misschien van noodnummers opslaan op je mobiel.
Maar mijn mobiel liet het af weten, juist toen!
Rommelige dagen, maar vooral ook gezellige dagen...
Toch blijft er een lichte paranoia achter door die inbraakpoging.
Waarom staat er geen telefoonnummer op de factuur van de slotenmaker??
Mijn aardige buurman had voor mij gebeld, ik vermoed willekeurig.
Met bipolariteit word je weer behoorlijk geconfronteerd als er te veel onverwachte dingen gebeuren, maar thats life! Bipo of niet.
Meestal tracht ik het persoonlijke te veralgemeniseren. Dat is mijn idee over hoe te bloggen.
Een dagboek moet het nou ook weer niet zijn.
Straks verklap ik nog dat mijn reserve sleutel onder de linker bloempot naast mijn voordeur ligt.
Je moet er toch in kunnen als je je sleutels verliest!

Als ik dan toch even persoonlijk mag zijn...
We kunnen niet in de toekomst kijken, het gaat zoals het gaat en het zal gaan zoals het zal gaan.
Maar met J. heb ik het erg gezellig.
Een toekomst invullen is leuk als je 20 bent.
Die toekomst is heel anders uitgepakt, maar ik heb er wel 2 fijne zoons aan over gehouden.
Ik zal het maar gewoon zeggen;
Deze blogberichten schrijf ik vooral voor mezelf.
Natuurlijk mag je meelezen!
;-)

Nog wat foto's van het feestgedruis, samen met J.

Alleen de leuke dingen?

Liever alleen de leuke dingen.
Over pakweg 2 maanden hoop ik mijn zaakjes op orde te hebben, dan wel overzichtelijk.
Vandaag de kopieën voor mijn inbraak verzekering gemaakt, morgen op de bus.
Het zou toch lucht geven als ze de 483 euro vergoeden die ik door de inbraakpoging kwijt bent geraakt.
Af en toe rammelt mijn zins opbouw en heb ik last van woordblindheid.
Maar dat mag de pret niet drukken en bezoekers denken misschien dat mijn lullige schrijftrant bedoeld is als humor! Hihhi, is het soms ook...
De leuke dingen nu.
Jan kwam dit keer weer eens met de auto...o.a. omdat hij iets voor mij mee had gebracht.
Een verrassing!
J. zit vol verrassingen....
Toen hij eenmaal een tijdje binnen was, zei hij; Ik heb wat voor je.
Oeps, dacht ik...en hij had mij reeds een aantal leuke dingen gegeven.
Wat nu weer!
Wij dus naar zijn auto, vlak voor de deur hoor.
Er stond een groot pak op de achterbank.
'Pak het maar, pak het verpakte pak maar'.
Niet te tillen, ik ben nog net niet door mijn rug gegaan!!!
Minstens 90x40x40 cm. Loodzwaar!
Wat kon daar nou inzitten?? Ik kon me er niks bij voorstellen..
Het bleek een gigantisch, zelf samengesteld kerstpakket te zijn!
Mijn eerste verjaardagstaart en nu mijn eerste kerstpakket!
En dan verder hebben we het samen veel te gezellig!!!
Sinds ik Jan ken zit er al 8 kilo extra gezelligheid aan mijn lijf!!!
Hahaha.
.

Zeg maar dag met je handje...

En de groeten van Jantje!

Jan is absoluut een wereld wonder...
Want (het hele verhaal komt later)
Nu nog even het jaar 2014 uitzwaaien, samen met het wereld wonder! 

De foto is nog warm!

Het wereldwonder aanschouwde zijn schepping
en hij zag dat het goed was. ;-)
Althans een gedeelte van zijn schepping
Maar daarover later dus, volgend jaar ofzo.
:-)))

Een serieus vervolg.(Zonder oliebollen)

Komend jaar zal er noodzakelijk een vervolg komen op 'Gezond zuinig'.
Verder heb ik gemerkt dat ik toch nog behoorlijk gekwetst kan worden en kwaad zonder te gaan schelden of de ander een koekje van eigen deeg te geven.
Toen een kennis ( man) mij vroeg wat mijn wensen voor volgend jaar zijn en ik antwoordde; Zorgen dat ik het financieel red, was zijn antwoord; Je kan naar een bejaardenhuis.
Ik vond het een klote opmerking en heb zonder reactie mijn Skype uitgezet.
Goed, bezuinigen dus.
Nu eerst maar eens kijken hoe mijn woningbouw en mijn verzekering op een vergoeding reageren!
Gelukkig heb ik een geldig politie rapport.
Hierbij een foto en het adres van die kennis;

 

Haha, stel je toch eens voor!
 

Zeer prettige jaarwisseling!

De meeste van mijn trouwe volgers zijn zeer slank..

Om er een beetje bij te blijven horen zal ik er toch echt iets aan moeten doen.

Namelijk zorgen dat zij ook steeds dikker worden! :-)))

Gourmetten is erg in, net als te veel alcohol.

Tegenwoordig zijn er steeds meer vrouwen....

Die de was niet meer op maandag doen?

Ik hoor steeds minder slecht nieuws in het journaal.

Zou dat komen omdat ik nog maar af en toe kijk?

We worden behoorlijk negatief beïnvloed door al dat negatieve gedoe.

Toen ik in die drukke 'noodtrein' moest, zat ik tegenover een Marokkaans uitziende knul.

Hij zat raar te kletsen door zijn foon.
Een taal met veel keelklanken...

Je kan er  niet omheen, we worden erg negatief beïnvloed....

Gelukkig ben ik niet gegijzeld of ontvoerd.

Toch is het raar dat ik dat niet bij dat Japanse meisje later had.

Maar er is hoop, ze keek me aan met een blik;

Volgens mij ben jij een seriemoordenaar.

En dat klopt wel..

Het zijn altijd vliegen of muggen.

De wereld is kleiner geworden door de communicatie.

Gek genoeg de tolerantie en het begrip ook.

Het zal tijd nodig hebben om werkelijk te kunnen inzien dat we allemaal individuen zijn.

Tot zover mijn eindejaarstoepraak.

;-)