Zomerse blog mijmering.

Och, mijn hoofd zit vol met leuke blog-ideeën...maar ze zijn te

zomers lui om eruit te komen. 

Gistermorgen vroeg zat ik in het open raam van mijn schilders-serre

starend naar buiten voor mij uit te mijmeren.

Dan bekijk ik de mensen die voorbijgaan...hoe lopen ze, hoe zien ze eruit, wat doen ze?

Mensen serieus bestuderen is zeer...leerzaam, misschien wel inzichtgevend?

Boeiend is het in ieder geval.

Dan schrijf ik wat ideeën op die mij te binnen schieten.

Aan delen heb ik steeds minder behoefte, ik heb zoiets van; Laat me maar!

Maar hoe blog je dan?

In ieder geval niet meer over je eigen belevenissen,volgens mij doen er niet zoveel dat...

Ja, misschien vanuit de ondiepe gedeelten...de oppervlakkige laag die nog redelijk veilig is...

Daar ben ik erg slecht in.

Gewoon totaal mijn mond leren houden, das de beste optie.

Zoals gisteren...toen ben ik gaan oefenen met mijn fiets, heb al 3 jaar niet gefietst!

Hoe dat ging?

Later maakte ik weer mijn eigen Stilte-dag diner.

Vegetarisch bami-achtig.

Hoe het smaakte?

Alles bij elkaar genomen deed ik veel gisteren en voelde me goed, totdat...?

Na het eten viel ik in een lui zomerslaapje...

Om 21:40 ging ik er weer uit en typte dit blog.

Een oppervlakkig blog. 

Het leukste bericht van de dag was wel dat mijn jongste zoon mijn blog weer eens bekeken had.

Een hele eer want we raakten in gesprek over fotografie.

Naar aanleiding van mijn zwart/witte uiterlijk.

Hij vond de foto wel interessant...

Verder hadden we een zeer boeiend gesprek

en dat doet 'ons' goed.

🙈🙉🙊

Muziek van QUANTUM HEALING | Genezing op ALLE NIVEAUS

Ga er maar eens een tijdje voor zitten.

Stilte-dag.

Een tijdloze man kijkt je an. Net als de maan.

De tijdloze maan kijkt ons allen aan.

Het was de warmte die mij bezighield.

Welterusten.

💚

Alweer tijdloos?

De oplossing is;

Gewoon op de reeds gemaakte blogjes reageren!

Smile!

Een tijdloos bericht.

Dan gebeurt er iets dat mij wakker maakt.
Innerlijk wakker over hoe anders we kunnen zijn!

En hoe ik aan niemand mijn blogadres geef...
Want juist hier en nu word ik meer en meer geconfronteerd met ons anders zijn.
Liefst snoer ik je even de mond...zeg in hemelsnaam een keer niet;
Ja, we zijn nou eenmaal allemaal anders!
Een uitspraak waarbij je kunt zeggen, dat je er liever niks over wil zeggen, hihihi...
Mijn nieuwe woonomgeving is zeer leerzaam, anders dan ooit, want ik word er nu dagelijks mee geconfronteerd, of ik wil of niet.
Zo was er een gesprekjes met mijn nieuwe buurvrouw, zij schildert ook en maakt iconen!
Het is een wat oudere en bijzondere dame...zeg maar gerust; Leven in de brouwerij!
Er werd haar een schildersezel aangeboden.
Wat een prachtige kans zou je denken!
Haar flat is net zo groot als de mijne en ook zij is alleen gaand.

Toch maar liever de schildersezel niet, ze wilde haar huis graag netjes houden om visite te kunnen ontvangen...
Toen flapte ik eruit dat mijn hele huis als het ware tot atelier was geworden en dat ik op elke plek werken kon als ik dat wilde.
Nee, ik vertelde dit niet om te choqueren, gewoon omdat het uit mijn hart kwam!

Gelijk dacht ik aan het TAL-project...
Totaal anders in het Leven staan...

Dus verder ga ik het hier maar niet hebben over;
We zijn nou eenmaal allemaal anders.

De film Avatar is weer eens op tv...

Ze zijn ook anders...toch?

😅

Dat doet de deur dicht! (Koffie?)

Laat je niet van de wijs brengen...

Het zal de hitte wel zijn.

Zojuist bedacht ik mij...

deze deur hoef ik helemaal niet te gebruiken!

En zo heb ik er weer een stukje wand bij.

in mijn TAL atelier.

Warm. zalige warmte!

🙌

Fantastisch weertje!

Maar echt wel te warm om te bloggen.

Van mij mag dit weer nog dagen doorgaan.

Ondanks deze warmte doe ik van alles en nog wat.

Behalve bloggen...

Fijne week gewenst!

Alles op z'n kop zetten!

Wat een heerlijk gevoel...opnieuw kijken en zien

Zien hoe het anders kan en voelen dat het weer een nieuwe beleving is!

Het TAL- project...wat een geweldig idee was dat.

Dan pas merk je goed hoe ongelooflijk rijk we zijn.

De zomer maakt stil.

Zomer.

Zomaar een zomergedachte.

Die heerlijke warmte lijkt ons stil te maken.

Mij geeft het een ontspannen moeheid.

Alles voelt anders bij mooi weer.

En alles gaat over tot een soort slow-motion.

Dan moet het moeten zoals moeten zou moeten zijn.

Het goede moeten...

Schrijven, als je geen dichter bent; >

Leven als experiment. 2.

Het eerste was eigenlijk; zelfmedicatie via de natuurlijke methodes, zoals fytotherapie.
Dit was voor mij...Ervaren zonder al te veel te denken.
Het mocht naar het Niet-denken gaan.
Die woensdag begon mijn lichaam zichzelf te ervaren.
Mijn Ik ervoer mijn lichaam!

Het bracht een lichte onrust en ik voelde het mankement;
De liesbreuk.
Nee, geen pijn.
Meer een bewust zijn van het ongemak.

Dus was het nu een hele toer om het Denken weer los te laten.
Het Leven nam het over en...het lukte!
Links van mij was een spiegelend binnenraam.
Het leidde mij af en zette mij terug in het 'straks'.
En nu?
Nu was ik weer even met het straks bezig, maar ik was tevreden.

Tevreden en voldaan over dit experiment.

Dus ging ik weer terug naar het leven van alle dag.

🙆

Silhouet en sunflowers.

De nacht van de Steenbok.

En de Zonnebloem voor

Lutje.

Een prachtig stel!

Ben er weer reuze blij mee!

En de fiets dan?

Fantastisch!

Na 3 jaar niet gefietst te hebben

gaat het wel weer oefenen worden.

😁

Rond 11:30 vandaag;

Rond die tijd komt er hier een nieuw bericht bij.

Ben zelf reuze benieuwd hoe dat eruit gaat zien!

Er is inmiddels veel aangeschaft...

😲👀👌🙌

De rest moet nog op de foto!

Yesss!
Fiets gekocht.
🙆

Een simpele wens.

Prettig weekend!

Het gaat heerlijk zomeren en vandaag ga ik....

Misschien dat ik er later nog iets over zeg.

Leuk of niet...

Het weekthema gaat toch het

Tal

worden.

😁

😎

Een totaal doorgedraaide mug heeft zich vannacht tegoed gedaan aan de linkerkant van mijn linkerhand.

Mijn pink heeft hij/zij voorzien van zeker 3 muggenbeten en nog eens 3 op mijn hand
aan de zijkant!

Leven als experiment. 1.

Een unieke kans.

Je kan hem nemen

of niet.

Binnen de perken

van wie we wezenlijk zijn

laten we het Leven

Gebeuren.

Een unieke kans

om het leven

gewoon te laten

 Leven.

Een toelichting is wel handig; >>

Star Wars>>Han Solo wordt Tal Solo!

Toen ik me bedacht om het Tal project, toch maar een solo-project te gaan noemen

dacht ik ineens aan de Stars Wars film serie...

Ja, Han Solo ging Tal Solo worden!

Beetje flauw, maar het kind in mij is eeuwig.

Voor het eerst geen tijd om mijn bericht af te maken!
Morgen beter.

Slaap lekker.

Het TAL Project.

Noem het gerust een Totaal Anders Leven project.
Makkelijk praten in mijn situatie?
Dat niet, maar de omstandigheden heb ik wel mee, want hard werken is het in ieder geval.
Het is dan ook iets eenvoudiger op te brengen als je er naar toe groeit.
Soms zelfs door nood gedwongen.
Nood of geen nood, je moet er wel voor open staan en het echt van binnenuit willen.
In dit geval is 'willen,' je over geven aan.

Mijn hele voorgeschiedenis staat op dit blog, in geuren en kleuren.
Dus uitleggen hoef ik niks  meer.
Wel vertellen hoe het Totaal Anders Leven er uit kan zien.
Vandaar dat ik het een Project noem.

Wat is mijn voordeel hierin?
A; geen kleine kinderen meer op te voeden
B; geen opgelegde verplichtingen meer in de maatschappij.
C; alleenstaand en op rijpe leeftijd, een leeftijd die je zelf mag invullen.
(We leven nog min of meer in een democratische verzorgingsstaat.)
D; keuzes kunnen en mogen maken als het gaat om werken aan je gezondheid.

Tijd voor de breeklijn! >>

De dubbele kunst voor het slapen.

Kunst als kunst.

Best veel mensen hebben een hekel aan 'kunstbloemen'.

Ga geen echte bloemstukjes namaken...jakkes.

Kunstbloemen gebruik ik als Kunst.

Hoe gekker, hoe beter.

Vandaar dat ik je een

Goede nacht

toewens!

Schrijf er een stukje bij!

Er een stukje bijschrijven?
Dan moet ik zeker die hele lengte vullen'
met tekst... nee toch, dat red ik niet.

Over het experimenten met fotografie
en dan een eenvoudige bewerking toepassen?
Ja, want je kan er ontzettend veel mee.
Maar je bent er dan wel een tijdje mee bezig.

Nee,zo'n stevige borstpartij heb ik niet hoor.
Komt gewoon door het shirt omdat ik mijn arm omhoog had.

En toen maakte ik een wandeling van 2 uur!

Op mijn Stilte-dag.

De foto's komen later op mijn fotoblog.

En...is er Leven na de Dood?

Truus, mijn vader en mijn moeder.

Tijdens het luisteren naar 'mijn vaders muziek' op Vaderdag kreeg ik ineens de gedachte;

Wat zou het nu fijn zijn om samen met hem van deze muziek te genieten!

Als het om mijn moeder gaat, denk ik wel eens, wat zou het fijn zijn als ze nu mijn nieuwe woonplek zou kunnen zien en er plezier aan kunnen beleven als ze ziet wat ik hier allemaal uitvoer...

Dus, is er Leven na de dood en kunnen ze nu meegenieten en blij voor me zijn?

Stel je toch eens voor dat je dat letterlijk zou nemen!

Onzinnig en overbodig, want uiteindelijk leven ze in mij voort...

Maar ik ga hier nog even een keer op doorborduren.

Tot straks!

😇

Stilte-dag.

Waarschijnlijk ben ik stil >

De horizontale programmering.

Eigenlijk een vreselijk iets.

Het richt ons af en maakt ons tot kuddedieren.

Sinds ik weer een tv-aansluiting heb, zet ik hem regelmatig even aan.

Altijd op zoek naar voor mij interessante programma's.

Maar dan komt het;
De afgerichte eenheidsworst, elke dag,systematisch gepland,
dezelfde waanzin om dezelfde tijd!
Het wel en wee van de mens als kudde dier...

Vandaag doe ik er weer even blogs-gewijs aan mee;
Een slaapbericht!

Welterusten, mensen.

😚😏

Achter de schermen van het Geluk.

Fytotherapie.

Voorlopig gaat het nog gewoon door, maar inmiddels is mijn aanklacht tegen Veritas en tegen 'alles' wat er gebeurd is, in behandeling.
Althans...hun reactie is binnen.
Een stevig gevulde enveloppe !
Pas vandaag ga ik hem openen, in het bijzijn van mijn persoonlijk begeleidster.

Dit keer besefte ik, meer dan ooit, als ik hulp kan krijgen waarom zou ik het dan niet gebruiken?

De woede, de kwaadheid over dit hele gebeuren is tot rust gekomen in mij.
Vanaf het moment dat ik mij bewust werd van wat er gaande was, heb ik keihard gewerkt!
'Ach, het komt wel goed'.
Nee, zo werken de dingen nou eenmaal niet, want een spiritueel leven garandeert niks.
Alhoewel het je er toch anders mee leert omgaan en er anders tegen aan leert kijken...

Tja, ik doe er alles aan wat er binnen mijn vermogen ligt.

En weet je wat het met me doet?

Tussen alle 'gekte' door hervind ik steeds weer mijn innerlijke rust.

Een vervolg verslag komt natuurlijk weer gewoon op Bedgeheimen.

🙏

Sommige dingen wennen nooit!

Weet zelfs niet hoe ik dat omschrijven moet...
Het is sowieso een moeilijk onderwerp en het achterste van m'n tong laten zien...nee, dat werkt niet meer zo goed.
Want zelfs dat het niet meer werkt went niet!
Kan je het nog volgen?

Zo kan ik ineens mijn vertrouwen in iets totaal kwijt zijn, zo erg zelfs dat ik het benauwd op de borst krijg.
Dan wordt mijn zelfvertrouwen even vreselijk ondermijnt door het feit dat ik letterlijke steun ineens niet meer als zodanig ervaar.
Hoe vaak ik de laatste tijd tegen mezelf zeg;
Wees daar nou maar eens niet open over, het wordt toch weer gebruikt!
Als ik spontaan iets deel, hetgeen gewoon een momentopname was, dan kan ik later ineens weer te horen krijgen;
Maar je hebt toch daar en daar moeite mee?

Dus, wat nooit went is...dat ik ben zoals ik ben.

Wat vreemd eigenlijk als je zou kunnen stellen;

Ja hoor, zo ben ik nou eenmaal!

Koud vuur?

Zelfs het schrijven gaat vaak net zoals ik meestal schilder...

Gelukkig is er iemand die begrijpt wat ik bedoel.

Dat voelt net weer iets minder eenzaam.

Eenvoud geeft rust.

Gewoon vanuit het hart samengesteld...

Een goede nachtrust gewenst.

Anders bekeken...

Stel je toch eens voor...je zet 'm even op Spijkerbed!

En dat zie je dit of...

of zelfs dit!

Tja, zelf weet ik niet eens zeker of ik het aan zou kunnen!

Oftewel;

10 jaar later.

😲

Tot op heden en...een trauma.

Een woord als 'trauma' zou ik beter passend vinden bij b,v. oorlogslachtoffers of zwaar gediscrimineerde bevolkingsgroepen...

Toch blijk ik een flink trauma te hebben opgelopen, maar wel één die mogelijk goed te verwerken is.

Tegelijk is dit een goede reden om mijn bericht te plaatsen onder de 'deelstreep'.

Een goeie week toegewenst voor een ieder die dit blog even bezoekt.

💚 

De afgebeelde foto-serie noemde ik;

Lookaround.

Al zittend op mijn leren draaistoel fotografeerde  ik alles om mij heen.

Louter en alleen voor mijn eigen bewustwording van het moment.

Verder lezen? >