Niemand op de bank, maar later...
kwam er een man op m'n Pad met een boeiend levensverhaal.
Hij was rond mijn leeftijd en had veel meegemaakt. We raakten in gesprek en hadden het ineens over schilderen en fotograferen. Ooit, in betere tijden was het zijn werk en zijn hobby.
Na een tragisch overlijden van zijn vrouw waren al zijn interesses tot stilstand gekomen.
Door ons gesprek over onze gemeenschappelijke interesses leefden we beiden op. Hij op zijn manier, ik op de mijne.
"We komen elkaar vast nog wel eens tegen", met die groet vervolgden we ieder ons eigen weg.
Ik weet bijna zeker dat we allebei voelden dat deze ontmoeting reeds voldoende was...