Perfectie, terwijl ik hier zit te typen word ik er al mee geconfronteerd. Terwijl ik juist het inpefecte als schoonheid wilde beschrijven....het lettertype wil niet! Maar eigenlijk bedoel ik het andere inperfecte, namelijk hetgeen je met de geest en uiteindelijk met de handen kunt creëren.Want vraag jezelf eens af; waaraan moet volgens jou het perfecte voldoen? Als ikzelf dieper op deze vraag in ga, raak ik al snel het spoor bijster......Kan het namelijk zo zijn dat je het perfecte laat afhangen van de mening van anderen?
Ooit werd ik mij één moment bewust dat er geen "anderen" bestaan. Let wel, als zijnde een groep! Tijdens een bepaalde situatie had ik de aandacht van "een groep" op me gericht en voelde me overspoeld en bijzonder ongemakkelijk. Totdat plots bij mij duidelijk werd dat het er eigenlijk altijd maar één is die naar je kijkt....en m'n kramp verdween. Toch is dit een inzicht dat ik soms weer even kwijt ben..hihihi...dat is dus mijn inperfectie.Maar die zelfde inperfectie doet mij leven en verder gaan, ondertussen steeds meer de schoonheid van het "inperfecte" ervaren. De bijgaande afbeelding bracht mij op het idee voor dit stukje....een knoeierige foto die ik plots als veelzeggende schoonheid ervoer. Zo zie je maar waar bewust zijn toe kan leiden!
Let's celebrate life..de afgebeelde denkbeeldige dame lijkt dat reeds te doen...@
De inperfecte mensen om mij heen, mijn eigen inperfect zijn, waardoor ik via beiden veel liefde ,begrip en warmte ervaar. Maar ook tegenwerking en kritiek, hetgeen op zich weer goed is want als een zaadje wil ik dan weer boven de grond komen en als bloem wend ik mij opnieuw naar het licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten