De kluizenaar.

Niemand zal het vermoeden, maar "mijn" ware aard is kluizenaar.

Een kluizenaar die zich nooit laat zien, behalve dan in de vermomming van een Ik.

Ook zonder die vermomming begeeft hij zich in de buiten wereld...hij is dan Niet.

Toch in wezen is hij nooit alleen....nooit, omdat hij Is.

Hij leeft bij de gratie van het Zijn.

Alleen het Zijn weet de ware aard van de kluizenaar.

En die ware aard Is.