Heeft een mens alleen recht op gemoedsrust als alles gedaan is, alle "schulden" zijn ingelost en iedereen tevreden is over wie je bent en wat je doet?Als dat zo zou zijn is er waarschijnlijk geen mens die gemoedsrust kent.
Over welke gemoedsrust heb ik het eigenlijk?
Eigenlijk over de enig haalbare; de gemoedsrust van het moment. Hoe heftig je leven er ook aan toe gaat of zelfs hoe saai ( saaiheid geeft geen gemoedsrust ) er is altijd de gelegenheid om even los te laten. Neem van me aan, wat het ook is, het wacht wel. Het wacht tot je er klaar voor bent. Ongeduld en angst...zeer menselijk en zo nu en dan bij een ieder aanwezig....
Daar tegen vechten heeft niet altijd zin, wat wel zin heeft is even in en met jezelf zijn. Even jezelf het "Niets" gunnen en alleen maar zijn..gewoon Zijn.
Het geeft je nieuwe energie om je weg te vervolgen.
Mijn kanttekening hierbij is dat het mij een leven lang gekost heeft dit zo te ervaren...dus geen mooie verlichte praatjes van mijn kant. Nee, ook hier geld; gewoon keihard aan je bewustzijn werken!
Wie of wat dan ook pretendeert de korte weg te kennen.....Niettemin als mijn schrijfjes iemands weg zouden kunnen verkorten..wat zou er mooier kunnen zijn! ( Hugg )
knap gedaan weer walter een warme groet van ed
BeantwoordenVerwijderenGemoedsrust komt en gaat zoals alles. Vooral als de strijd wordt opgegeven. De handdoek in de ring wordt gegooid, is er opeens gemoedsrust die je net zo kan overvallen als angst, ongeduld en ander lijden. Ik noem het innerlijk vrede... :)
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven Walter ,dat is het ook waar het leven voor is ,daarvoor zijn wij hier, ook door juist de lef te hebben door te ervaren door het leven aan te gaan,zodat ons bewustzijn kan openen als we bij de essensie aan mogen komen .
BeantwoordenVerwijderenEerlijk je schrijven ,kostbaar.