Ze zeggen wel eens; toeval bestaat niet!Juist gister las ik op Kagib's weblog een stuk van Barend van der Meer, niet wetende welk bericht ik die namiddag zou ontvangen. Het stuk raakte me enorm, gaf me kracht en tegelijkertijd een zekere melancholie. Soms zet ik een reaktie op Kagib's log, dit keer ook...
En dan, niet lang daarna het bericht dat mijn vriend Rob zich van het leven heeft benomen, een zware beproeving want alles rammelt in mij. Mijn levens "overtuiging", mijn vertrouwen in....,
Wijsheid, die ik lijk opgebouwd te hebben tijdens een leven van diverse beproevingen, vervaagt tot machteloosheid en wanhoop. Rob's intense eenzaamheid die door niets en niemand was in te vullen en nauwelijks te verzachten...waar schieten wij mensen toch in tekort naar elkaar? Maar dan toch dat wonder, zo'n schrijven dat ik kort daarvoor gelezen heb.
Laat ik het niet mooier maken dan het op dit moment is; ik ben in verwarring.
oef...dat doet de grondvesten schudden...
BeantwoordenVerwijderenwens je veel kracht toe in deze moeilijke, verwarrende tijd.
...en een begripvolle omhelzing
Ik begrijp je verwarring; je machteloosheid en wanhoop. Ik zie je.
BeantwoordenVerwijderenToeval bestaat niet, nee, dat zeggen ze inderdaad. Volgens mij heeft het veel te maken met Synchroniteit.
Sterkte zou ik zeggen, goe dat je het uitspreekt en iemand in vertrouwen neemt. En ja, je blog, dat kan ook een goeie uitlaatklep zijn.
erg bedankt voor jullie fijne reaktie
BeantwoordenVerwijderen