Geen idee eigenlijk, misschien komt het doordat ik tijdens een lange en mooie fietstocht herinneringen "rook" en situaties zag die mij aan een ver verleden herinnerden.Dat rare gevoel in je buik van weemoed en in mijn geval beseffen hoe een ongelooflijke wending mijn leven ooit gekregen heeft....maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Tijdens die flash-backs kwamen ook mijn ( eigenlijk onbenoembare ) ervaringen naar boven van het Grote Zijn. Tja, andere namen; godsbewustzijn, contact met het Al?
Hoe ik het ook benoemen zal, het dekt totaal de lading niet.
Of het klinkt pompeus en theatraal of het klinkt als; de man is niet goed in zijn hoofd!
(@). Op mijn 29 ste had ik één van de heftigste.
Door omstandigheden was ik totaal ten einde raad en de wanhoop nabij. Ik herinner mij in het midden van mijn huiskamer te staan met een onbestemde vraag, die als het ware mijn innerlijk in tweeën scheurde..een soort waarom vraag. Plotseling verscheen er een verblindend licht, dat vreemd genoeg van binnen uit leek te komen, koud en hard en vooral onbegrensd. Ik "hoorde" een stem, ook min of meer van binnen uit en toch niet echt in me..
De boodschap was glashelder; "Vraag niet waarom".
Is dat alles zul je misschien denken, maar in deze woordeloze woorden werd alles mij duidelijk, zo duidelijk dat ik het nimmer heb kunnen verwoorden en pas de laatste tijd merk ik dat de woorden hun werk in mij doen..en wellicht al heel lang gedaan hebben.
Veel ervan vind ik in mijn werk terug, vandaar dat titels bijna niet te doen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten