Daarnaast heb je bijvoorbeeld de zeer kundige schilders, waarbij je elke porie van de huid bij wijze van spreken, kon onderscheiden. Daar hebben wij tegenwoordig de fotografie voor.
Bovenstaande is een bijzonder kort verslag, korter lukt me echt niet, over kunst en kundigheid.Rationeel gezien dan!
Mijzelf kunstenaar noemen zal ik niet doen, kunstemaker vind ik werkelijk beter passen!
Vaak is het zo,(dat was ter sprake in het gesprek met mijn zoon) dat onderliggende kundigheid invloed kan hebben op de juiste uitstraling van een werk. Sommige "kunstenaars" van het nu weten nauwelijks iets over perspectief of anatomie. Laat staan dingen als kleurenleer of kunstgeschiedenis. De vraag is; moet dat eigenlijk nog wel tegenwoordig?
De streepjes en vlakjes van Mondriaan zijn niet zomaar uit het niets ontstaan. Daar zat een hele reis aan vooraf.
Als het om basiskennis zou gaan, ja dan mag ik me best "kunstenaar"noemen.
Maar als kunstenaar gezien worden heeft ook z'n commercieele kanten. En vanuit dat oogpunt lukt het mij niet om dat soort 'kunstenaar' te zijn.
Eigenlijk mijn eerste stukje over "kunst" merk ik...
Gelukkig is het zo; Een mens bepaald zelf of hij iets mooi vindt of niet. Mensen die zich iets daarin laten aanpraten....., tja?
Even een korte afsluiting vanwege het kort houden van mijn stukjes.
Ik schilder die ik ben, ik schilder niet datgeen wat men in mij wil zien of denkt te zien.
Daardoor schilder ik ook niet vaak wat men graag "ziet".
Natuurlijk kom ik hier uitgebreid op terug in volgende stukjes.
Al deed ik het alleen maar voor eigen inzicht, want een mens blijft lerende!
moest je op commando schilderen dan kan je je ziel er niet inleggen.
BeantwoordenVerwijderenHet belangrijkste is dat wat jij er kwijt in wil.
en smaken verschillen, er zal altijd wel iemand zijn die er iets in ziet en iemand de er niks aan vindt.
En kunst is alles wat je mooi vindt