Dit blog gaat over;



In feite gaat dit blog over alles wat een mens zoal in het leven tegen kan komen, weliswaar bekeken met een spirituele inslag ( alles heeft met alles te maken) maar wel het soort spiritualiteit dat terug te vinden en te herleiden is en naar het leven van alle dag. En natuurlijk geschreven vanuit een persoonlijke en altijd doorleefde visie. Liever geen theorieën die ik niet zelf aan der lijve heb ondervonden.
Daarnaast alles dat een mens inspireert tot een bewuste manier van in het leven staan.

Verder is mijn blog niet echt een 'per dag' blog, maar liever een blog dat je gewoon even leest.....

En verder vertegenwoordigt dit blog dat wat het leven mij brengt. Steeds weer nieuw en steeds weer anders!









zondag 15 mei 2011

Begin ik met een kort gedicht?


Ochtendlicht?
Ja...ochtendlicht.

10 opmerkingen:

  1. ochtendlicht....
    klinkt als een gedicht
    tovert het mooiste licht
    op jou lieve gezicht

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @ JEEE,dank je Ank, maar het mijne is korter...Lekker puh! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat mooi zeg heerlijk zo is het leven

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukspoppetje15 mei 2011 om 21:12

    jaaaaaaaaaaaaa!!!

    volgens mij lukt het nu wel

    jippie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. haha, een kort bevestigend gedicht, zo duidelijk

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @ Nou jaaaa!!! Hahaha om het te vieren mag je een virtuele consumptie rechts in beeld uitzoeken, Pop. Voor én nadeel; ze zijn allen alcohol vrij! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jeetje Walter, wat heb ik je verwaarloosd, maar het is nooit gebeurd, dat ik niet aan je dacht en dat ik niet even hoopte dat het je goed ging.
    Nee dat is nooit gebeurd, want we zijn er gewoon wel.

    Mijn leven lijkt wel een trein die zonder ophouden in de hoogste versnelling staat en in het perspectief raken de rails elkaar nooit, het is dan ook een beetje een raar perspectief... een lief perspectief, maar een dodelijk vermoeiend ook. Als bestuurder van de trein kom ik adem tekort, zodat ik niet goed kan fluiten bij eeen onbewaakte overweg, paniek af en toe, maar er vallen geen doden dat weet ik wel. De dichter M. redt het wel al denkt hij van niet, ik waak over hem al denkt hij van niet... "und so weiter..." immer weiter dat is cruciaal. Mon Dieu, wat een wartaal. Dit is dan ook "niet-taal"

    Duim maar voor me dat ik ooit een gezellig 'boemeltje' zal worden...dat een beetje sukkelig schommelt van hier naar daar.

    Dag lieve Walter, veel liefs zoals altijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @ Marieke, nooit heb ik mij verwaarloosd gevoeld door je hoor, ik weet vanuit het hart dat het goed zit...Uit mijn schrijfsels zal niet altijd blijken hoe het met me gaat, het zijn dan ook meestal niet-schrijfsels(hihihi)Maar het gaat goed met me, wel op een andere manier "goed"dan ik me er ooit iets bij had voorgesteld!Dichter M., mijn leeftijdsgenoot, heel vaak denk ik ook aan hem en wijfel ik hem een mail te sturen. Nee, denk ik dan, dat is niet zoals het goed voelt.
    Dat sukkelige schommelen? Ik gun je van harte een gemoedelijk schommelen, dat wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. dit is het mooiste gedicht, walter!

    kort zou ik het niet bepaald willen noemen? :-))

    BeantwoordenVerwijderen